Karta utworu Kupujesz utwór w wersji z linią melodyczną, bez zmiany tonacji (w takiej wersji jak prezentowana w DEMO). Kliknij w przycisk dodaj do koszyka. Możliwość zakupu utworu bez linii melodycznej, oraz w zmienionej tonacji. Pojawi się w następnym kroku. RYBY, ŻABY I RAKI - Krystyna Sienkiewiczmuz. A. Korzyński, sł. Jan Brzechwa [podkład muzyczny]Ryby, żaby i rakiRaz wpadły na pomysł taki,Żeby opuścić staw, siąść pod drzewemI zacząć zarabiać ale cóż, kiedy rybyŚpiewały tylko na niby,Żaby na aby-aby,A rak byle jak... Wyszukiwanie Płatności U nas możesz w szybki i bezpieczny sposób zapłacić przez Internet korzystając z płatności online. Bądź przebojowy Chcesz być na bieżąco informowany o nowościach naszego serwisu? Dzięki nam śpiewaj najpopularniejsze przeboje! Zapisz się! Wasze przeboje Napisz, których utworów brakuje na naszej stronie.

No ale cóż, kiedy Ryby śpiewały tylko na niby, Żaby na aby aby, a Rak byle jak" Domek bez adresu - Czesław Niemen "Spójrz, szczyty już w płaszczu chmur, to na pożegnanie Staw, Czarny staw żegna nas wspomnieniami Gdy wrócisz tu, przejdziesz znów Pięciu Stawów szlakiem Sznur wspomnień z gór będzie ci drogę znaczył Ti,"

Tekst piosenki: Ryby, żaby i raki Raz wpadły na pomysł taki, Żeby opuścić staw, siąść pod drzewem I zacząć zarabiać śpiewem. No, ale cóż, kiedy ryby Śpiewały tylko na niby, Żaby na aby-aby, A rak byle jak. Karp wydął żałośnie skrzele: "Słuchajcie mnie, przyjaciele, Mam sposób zupełnie prosty - Zacznijmy budować mosty!" No, ale cóż, kiedy ryby Budowały tylko na niby, Żaby na aby-aby, A rak byle jak. Rak tedy rzecze: "Rodacy, Musimy wziąć się do pracy, Mam pomysł zupełnie nowy - Zacznijmy kuć podkowy!" No, ale cóż, kiedy ryby Kuły tylko na niby, Żaby na aby-aby, A rak byle jak. Odezwie się więc ropucha: "Straszna u nas posucha, Coś róbmy, coś zaróbmy, Trochę żywności kupmy! Jest sposób, ja wam mówię, Zacznijmy szyć obuwie!" No, ale cóż, kiedy ryby Szyły tylko na niby, Żaby na aby-aby, A rak byle jak. Lin wreszcie tak powiada: "Czeka nas tu zagłada, Opuściliśmy staw przeciw prawu - Musimy wrócić do stawu". I poszły, lecz na ich szkodę Ludzie spuścili wodę. Ryby w płacz, reszta też, lecz czy łzami Zapełni się staw, zważcie sami? Zwłaszcza że przecież ryby Płakały tylko na niby, Żaby na aby-aby, A rak byle jak! Zwłaszcza że przecież ryby Płakały tylko na niby, Żaby na aby-aby, A rak byle jak! Zwłaszcza że przecież ryby Płakały tylko na niby, Żaby na aby-aby, A rak byle jak!

W szkole podstawowej w celu zapamiętania, że przecinek przed aby jest konieczny, uczono nas wierszyka: Nawet żaby nie zjedzą przecinka przed aby.Czy słusznie? W wielu przypadkach na pewno się to sprawdza, jednak są też sytuacje, gdy żaby chętnie sięgają po przecinek przed aby.

Ryby, żaby i raki Raz wpadły na pomysł taki, Żeby się pozbyć ziem, siąść przy piwie I zrobić biznes w kruszywie. No, ale cóż, kiedy ryby Robiły tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Karp wydął żałośnie skrzele: "Słuchajcie mnie przyjaciele, Mam sposób i będzie fajnie, urządźmy w Lipnicy kopalnie! No, ale cóż, kiedy ryby Urządzały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Rak tedy rzecze: "Rodacy, Musimy wziąć się do pracy, Mam pomysł zupełnie nowy, pod ziemię i żwirek gotowy!" No, ale cóż, kiedy ryby Pod ziemię tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Odezwie się więc ropucha: "Straszna u nas posucha, Coś róbmy, coś zaróbmy, Kilka żwirowni zróbmy! Jest sposób, ja wiem o tem, Krajobraz naprawi się potem! No, ale cóż, kiedy ryby Naprawiały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Lin wreszcie tak powiada: "Czeka nas tu zagłada, Psujemy krajobraz u siebie Nie znajdziemy spokoju w niebie. Nie można kopać bezkarnie, W ten sposób zginiemy tu marnie!" Ryby w płacz, reszta też, lecz wiadomo, Decyzję już ogłoszono. Zwłaszcza, że przecież ryby Płakały tylko na niby, Żaby Na aby-aby A rak Byle jak. Niestety, wszędzie jest jej w bród. Otacza mnie i przytłacza. Nie mam na myśli czyjegoś błędu lub sporadycznego zaniedbania. Nie jesteśmy przecież doskonali. Tyle, że bylejakość stała się normą, ba, nawet cnotą. Solidność wymaga wysiłku i czasu, więc wychodzi się na frajera, który na sól nie zarobi.

Ryby, żaby i rakiRaz wpadły na pomysł taki,Żeby opuścić staw, siąść pod drzewemI zacząć zarabiać śpiewemNo, ale cóż, kiedy rybyŚpiewały tylko na niby,Żaby na aby-aby,A rak byle jakKarp wydął żałośnie skrzele:"Słuchajcie mnie, przyjaciele,Mam sposób zupełnie prosty -Zacznijmy budować mosty!"No, ale cóż, kiedy rybyBudowały tylko na niby,Żaby na aby-aby,A rak byle jakRak tedy rzecze: "Rodacy,Musimy wziąć się do pracy,Mam pomysł zupełnie nowy -Zacznijmy kuć podkowy!"No, ale cóż, kiedy rybyKuły tylko na niby,Żaby na aby-aby,A rak byle jakOdezwie się więc ropucha:"Straszna u nas posucha,Coś róbmy, coś zaróbmy,Trochę żywności kupmy!Jest sposób, ja wam mówię,Zacznijmy szyć obuwie!"No, ale cóż, kiedy rybySzyły tylko na niby,Żaby na aby-aby,A rak byle jakLin wreszcie tak powiada:"Czeka nas tu zagłada,Opuściliśmy staw przeciw prawu -Musimy wrócić do stawu"I poszły, lecz na ich szkodęLudzie spuścili wodęRyby w płacz, reszta też, lecz czy łzamiZapełni się staw, zważcie sami?Zwłaszcza że przecież rybyPłakały tylko na niby,Żaby na aby-aby,A rak byle jak!Zwłaszcza że przecież rybyPłakały tylko na niby,Żaby na aby-aby,A rak byle jak!Zwłaszcza że przecież rybyPłakały tylko na niby,Żaby na aby-aby,A rak byle jak!

Śpiewały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Karp wydął żałośnie skrzele: "Słuchajcie mnie przyjaciele, Mam sposób zupełnie prosty - Zacznijmy budować mosty!" No, ale cóż, kiedy ryby Budowały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Rak tedy rzecze: "Rodacy, Musimy się wziąć do pracy, Mam pomysł zupełnie

Kiedy patrzę na sytuację upadających klubów piłkarskich zachodniej Małopolski, od razu przychodzi mi do głowy wiersz Jana Brzechwy o rybach, żabach i rakach. Niby zapału do ratowania futbolu nie można nikomu odmówić, ale jakoś piłkarzom, działaczom i miejskim rajcom, bez pomocy których sport nie może obecnie istnieć, nie jest ze sobą po drodze. Kiedy przyjdzie pora refleksji, może być już za późno. Widziane z boku: Jerzy ZaborskiNiepewny jest los Górnika Brzezscze i Fabloku Chrzanów. Każda ze spraw ma inny wymiar, ale mają ze sobą także coś wspólnego."Ryby, żaby i raki, raz wpadły na pomysł taki, by opuścić staw, siąść pod drzewem i zacząć zarabiać śpiewem". Przenosząc to na grunt sportowy, działacze Fabloku dziwią się, że piłkarze pozbawieni lokalnego patriotyzmu potrafią porzucić V ligę i grać nawet w klasie A (dwie klasy niżej), po małych miastach i wsiach, byle dostać parę groszy więcej niż w klubie z miasta (nasze ryby) odbijają piłkę działaczom (naszym żabom), że tym z kolei brakuje odwagi, by przedstawić sytuację w klubie. Z kolei działacze wytykają sponsorom i władzom miasta (nasze raki), że nie tylko nie zwiększają dotacji na sport, ale także je kolei miasto i sponsorzy twierdzą, że żaden inwestor nie wejdzie do Fabloku, skoro stadion jest w prywatnych rękach. Sytuacja patowa. Nawet zawołania w stylu bajkowego raka, czyli: "rodacy, musimy wziąć się do pracy. Mam pomysł zupełnie nowy - zacznijmy kuć podkowy", czy propozycje innych bajkowych wodniaków, budować mosty, czy szyć obuwie, niczego nie wnosi. Wszelkie plany odbudowy stoją w martwym że przecież ryby, robiły tylko na niby, żaby na aby aby, a rak, byle jak Z kolei w Brzeszczach zupełna paranoja. Nie ma kto kierować dobrze prosperującym klubem. Urzędująca ekipa poczuła się zbyteczna, nie mając oparcia we władzach miasta, wysuwając pod jego adresem pewne propozycje. Rajcy stwierdzili, że gdyby wiedzieli o nich rok wcześniej, piłkarze już teraz funkcjonowaliby w nowych realiach. Wreszcie doszło do spotkania pojednawczego z radą, ale kiedy po pewnym czasie burmistrz zmieniła nieco wcześniejsze ustalenia, stara ekipa nie chciała wejść do nowych władz, a że innych nie ma, los klubu stanął pod znakiem zapytania. Stara ekipa wolała unieść się ambicją niż spełnić wymóg stawiany przez miasto, które może rozmawiać tylko z zarządem, a że go nie ma, wina za upadek seniorów spadnie na działaczy, i to oni, choć cztery lata wcześniej wyciągnęli klub z długów, mogą zostać uznani grabarzami brzeszczańskiego futbolu. Wiele może się zmienić na lepsze już bajka ma swój morał, a ten jest smutny i chrzanowianie wraz z brzeszczanami muszą się postarać, by nie podzielić losu bajkowych wodniaków. Wszyscy pamiętamy, że kiedy przyszło opamiętanie, ludzie na ich szkodę spuścili ze stawu w płacz, reszta też, lecz czy staw zapełni się łzami? To już zważcie że przecież ryby, płakały tylko na niby, żaby na aby aby, a rak byle jak...

. 240 406 323 333 731 782 690 692

żaby na aby aby a rak byle jak