5. tydzień ciąży zaczyna się, gdy od ostatniej miesiączki upłyną 4 pełne tygodnie. To czas, w którym w ciele kobiety zachodzą duże zmiany, mimo iż nie widać ich na zewnątrz. Podobnie zresztą jak w organizmie dziecka, które mimo mikroskopijnych rozmiarów rozwija się niezwykle intensywnie. Rozwój ciąży w 5. tygodniu jest bardzo dynamiczny. To czas, kiedy początek ma organogeneza, co oznacza, że u dziecka zaczynają się tworzyć kluczowe narządy. Dowiedz się więcej na temat zmian zachodzących u przyszłej mamy. Sprawdź, jakie badania powinna wykonać i jak rozwija się dziecko. 5. tydzień ciąży – który to miesiąc? 5. tydzień ciąży to pierwszy trymestr, który trwa przez 3 miesiące, czyli 12 tygodni. To początek drugiego miesiąca ciąży. Minął zaledwie tydzień od czasu, kiedy doszło do zagnieżdżenia się zarodka w jamie macicy. Kobieta najprawdopodobniej już wie, że zostanie mamą. Upłynął termin miesiączki, a menstruacji nie ma, co sugeruje wykonanie testu ciążowego. Stężenie gonadotropiny kosmówkowej jest na tyle wysokie, że zapłodnienie można potwierdzić w zwykłych testach ciążowych. Wcześniej jednak z uwagi na zbyt niski poziom tego hormonu testy nie zadziałają. Ile waży dziecko w 5. tygodniu? Dziecko w 5. tygodniu ciąży jest wielkości ziarenka sezamu. Mierzy około 2 mm, a jego masa ciała wynosi około 0,1 g. Wzrost w tym okresie jest bardzo intensywny. Jak rozwija się dziecko w 5. tygodniu ciąży? 5. tydzień ciąży to czas, kiedy rozpoczyna się organogeneza. Najogólniej zdefiniować ją można jako proces wytwarzania i rozwoju narządów. Organogeneza trwa do 10. tygodnia. Ukształtowane zostają trzy listki zarodkowe (ektoderma, mezoderma, endoderma), z których rozwiną się poszczególne organy. Endoderma da początek płucom i narządom układu pokarmowego, mezoderma – kościom, mięśniom, narządom płciowym, nerkom, sercu, ektoderma – skórze, włosom, układowi nerwowemu. Na tym etapie ciąży wyłoniła się grupa komórek, z których powstanie mięsień sercowy. Formuje się smuga pierwotna, z której rozwinie się kręgosłup. Przez pępowinę do dziecka docierają składniki odżywcze i tlen. Aktywnie tworzy się trofoblast, z którego niedługo wytworzy się łożysko. Ruchy dziecka w 5. tygodniu ciąży Zanim kobieta poczuje pierwsze ruchy dziecka, minie jeszcze wiele tygodni. Zazwyczaj przyszłe mamy doświadczają ich około 20. tygodnia ciąży. Jakie badania powinna wykonać kobieta w 5. tygodniu ciąży? Jeśli w domowym teście ciążowym widnieją dwa paski, kobieta powinna zgłosić się do ginekologa. Ten zleci ocenę stężenia ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej w surowicy krwi. W ten sposób dokładnie określi jej poziom. Lekarz przeprowadzi dokładny wywiad medyczny. Powinien założyć książeczkę ciąży i obliczyć przypuszczalny termin porodu. Przyszła mama może spodziewać się takich badań, jak: oznaczenie grupy krwi i czynnika Rh (czyli przeciwciał odpornościowych), badanie ogólne moczu, morfologię krwi, badanie cytologiczne, badanie stomatologiczne, testy wykrywające infekcje (np. rzeżączkę, wirusowe zapalenie wątroby typu B, różyczkę, kiłę), badanie poziomu cukru we krwi. Ginekolog zważy ciężarną, zmierzy poziom ciśnienia tętniczego krwi, obejrzy piersi i wykona badanie narządów rodnych. Może również wykonać pierwsze badanie ultrasonograficzne. Pod koniec 5. tygodnia ciąży możliwe jest zaobserwowanie zarodka. Nie widać zazwyczaj bijącego serca. Echo zarodka dostrzega się z reguły nieco później. Zazwyczaj przyszłe mamy zgłaszają się na pierwszą wizytę do ginekologa między 6. a 10. tygodniem ciąży. Jeśli przyszła mama chce dokładnie skontrolować stan swojego zdrowia, może zdecydować się na specjalny pakiet badań. 5. tydzień ciąży – czas na zmianę stylu życia tydzień ciąży to czas, kiedy kobieta z reguły dowiaduje się, że jest przy nadziei. Informacja ta u wielu pań jest impulsem do zmian w stylu życia. Przyszła mama powinna całkowicie zrezygnować ze spożywania napojów alkoholowych oraz wystrzegać się dymu tytoniowego, w tym również biernego palenia. Nie może przyjmować narkotyków i leków bez wcześniej konsultacji z lekarzem. Zmianie powinien ulec sposób odżywiania się. Ciąża to czas, w którym kobieta musi szczególnie stosować się do zasad zdrowego odżywiania, zadbać o swój dobrostan i unikać stresu. Niezwykle ważna dla prawidłowego przebiegu ciąży i rozwoju dziecka jest suplementacja kwasu foliowego. Zespół ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego zalecił codzienne przyjmowanie witaminy B9 kobietom do 12. tygodnia ciąży w dawce 0,4–0,8 mg [1]. Należy też wspomnieć o aktywności fizycznej. Przyszła mama nie powinna rezygnować z ruchu, jednak warto go nieco ograniczyć. Zaleca się, aby jego intensywność wynosiła 70–80% sprzed ciąży. Podczas pierwszego trymestru zapotrzebowanie energetycznie jest nieznacznie większe niż dotychczas. Rośnie o 150 kcal/dobę, o ile ciężarna nie zmaga się z niedowagą, co wiąże się ze wzrostem dziennej podaży energii. Jak zmienia się ciało kobiety w 5. tygodniu ciąży? W 5. tygodniu ciąży wygląd zewnętrzny kobiety nie ulega zmianom z wyjątkiem nieco powiększonego i bolącego biustu, do czego doprowadza wysoki poziom progesteronu. Jednak wewnątrz ciała przyszłej mamy zachodzą ogromne zmiany. Rozwój dziecka stanowi dla organizmu kobiety bardzo duże obciążenie. W związku z tym będzie ona odczuwała spore zmęczenie i ogólne osłabienie. Mniejsza będzie również jej wytrzymałość na wysiłek. Będzie odczuwała większą senność i częściej korzystała z toalety. Może cierpieć na częstsze bóle i zawroty głowy, doświadczać niepokoju, roztargnienia i podniecenia. Zazwyczaj w 5. tygodniu ciąży kobieta nie odczuwa jeszcze typowych dolegliwości, choć zdarzają się przypadki, w których pojawiają się: nudności, wymioty, huśtawka emocjonalna, biegunka, zaparcia, wzdęcia, gazy. Nie dość, że na początkowym etapie ciąży nie widać ciążowego brzuszka, to wiele kobiet traci na masie ciała. Jeśli zmniejszy się ona więcej niż o 5% względem masy sprzed ciąży, to konieczna jest konsultacja lekarska. Plamienia mogą pojawić się w dniu spodziewanej miesiączki. Autor: dr n. o zdr. Olga Dąbska Bibliografia A. Wiesner, P. Paśko, Stosowanie suplementów u kobiet ciężarnych w świetle najnowszych rekomendacji Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników, „Farmacja Polska” 2021, t. 77, nr 1, s. 40–47. R. Lesley, Twoja ciąża tydzień po tygodniu, Esteri, Wrocław 2016. Poradnik dla kobiet w ciąży i przyszłych rodziców. Online: [dostęp:Jakiej płci będzie Twoje pierwsze dziecko? Zdra Jakie będzie Twoje dziecko w przyszłości? Jakie nietypowe imię powinno mieć Twoje dziecko Pierwsze buty dla dziecka – ranking najlepszego obuwia do nauki chodzeniaKiedy maluch zdobywa nowe umiejętności i zaczyna stawiać pierwsze kroki, warto wspomóc go w prawidłowym rozwoju, kupując pierwsze buty dla dziecka. Ranking bucików do nauki chodzenia ma za zadanie pomóc w podjęciu właściwej decyzji i zakupie obuwia, które nie tylko ochroni stopę, ale także pozwoli jej na naturalną pracę i prawidłowe kształtowanie. Kiedy kupić pierwsze buty dla dziecka? Pierwsze buty dla dziecka kupujemy zazwyczaj, gdy maluch umie już samodzielnie stać i próbuje stawiać swoje pierwsze kroki. Najczęściej ma to miejsce w okolicy 12. miesiąca życia, jednak nie jest to reguła, ponieważ każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie. W praktyce z zakupem pierwszych bucików można się wstrzymać do momentu, kiedy maluch zacznie wyrażać chęć pozbycia się wózka na rzecz swobodnych spacerów. Po domu szkrab może bez obaw chodzić boso lub w skarpetkach. Czym cechują się dobre buty do nauki chodzenia? W sklepach obuwniczych można znaleźć mnóstwo różnego rodzaju butów w rozmiarach odpowiadających małym stópkom. Nie wszystkie one będą odpowiednie dla stawiającego pierwsze kroki dziecka. Oto, na co warto zwracać uwagę: Podeszwa – pierwsze buciki niemowlaka powinny posiadać elastyczną podeszwę, która będzie współpracować z małą stopą i zapewniać jej maksymalną swobodę ruchów. Waga – im lżejsze będzie obuwie, tym lepiej. Lekkie buty nie powinny utrudniać dziecku swobodnych ruchów. Materiał – buty dla malca powinny być wykonane z naturalnego materiału, by pozwolić małej stopie oddychać. Sztuczne tworzywo sprawi, że stopa szybko się spoci i dziecko będzie odczuwać dyskomfort. Wierzch buta – elastyczność buta powinna przejawiać się również w formie wykonania jego wierzchniej części. Materiał powinien być miękki, by nie powodować ewentualnych otarć na delikatnej skórze dziecka. Rozmiar – buty do nauki chodzenia powinny być idealnie dobrane do wielkości stopy – nie za ciasne i nie za luźne. Podczas gdy pięta dziecka powinna być lekko otulona przez materiał, przednia część buta musi pozwalać na swobodne poruszanie paluszkami. Jakie nie powinny być pierwsze buty malucha? Wiemy już, czym powinny cechować się dobre buty dla dziecka, które stawia pierwsze kroki i coraz pewniej odkrywa świat. Warto więc wspomnieć także o tym, czym nie powinno wyróżniać się tego rodzaju obuwie. Nieodpowiednie buty dla malucha posiadają twardą i grubą podeszwę, która będzie krępować swobodę ruchów i uniemożliwi kontakt stopy z podłożem. Nawet jeśli takie buciki bardzo ładnie się prezentują, będą nietrafionym wyborem nie tylko podczas nauki chodzenia, ale także w późniejszym etapie rozwoju. Powinniśmy zrezygnować również z butów ciężkich i sztywnych. Buty po starszym rodzeństwie – czy to dobry wybór? Wiele osób zakłada swoim pociechom buty po starszym bracie lub siostrze. Choć jest to dobry sposób, by nieco zaoszczędzić oraz dać produktom drugie życie, niestety może mieć niekorzystny wpływ na prawidłowy rozwój stopy malucha . Buty używane w zdecydowanej większości przypadków posiadają już właściwe dla stopy pierwszego użytkownika odkształcenia, których nie można usunąć. Niestety takie obuwie nie będzie w stanie ponownie dopasować się do innej stopy . Postaw na certyfikowane produkty Stając przed koniecznością zakupu dobrej jakości bucików dla dziecka, warto podejść do tematu kompleksowo i dokonać świadomego wyboru. Dobrym źródłem wiedzy na temat konkretnej pary butów będzie opis producenta. Warto też sprawdzić, czy wybrane przez nas buciki posiadają odpowiedni certyfikat. Jeśli na produkcie widnieje grafika uśmiechniętej stópki na żółtym tle, oznacza to, że produkt posiada certyfikat „Zdrowa Stopa”. Znak przyznawany jest producentom przez komisję składającą się ze specjalistów i potwierdza wysoką jakość obuwia, a konkretnie to, że jego wykonanie jest prawidłowe pod względem konstrukcyjnym, technologicznym i materiałowym. Pierwsze buty do chodzenia dla dziecka – ranking Ranking butów do nauki chodzenia ułatwi wybór tych odpowiednich. W roli pierwszego obuwia doskonale sprawdzą się buciki typu barefoot, które w żaden sposób nie zaburzają naturalnej pracy stóp. Nasze pociechy mogą czuć się w nich całkowicie swobodnie, niemal jak na boso. Cechuje je bardzo elastyczna podeszwa, niewielka waga oraz wysokiej jakości materiały, które pozwalają stopie oddychać. Jako pierwsze buty dla niemowlaka sprawdzą się też modele wyposażone w skórzaną wkładkę wewnętrzną, która zapewnia dodatkową amortyzację, dobrze przepuszcza powietrze, a zarazem odpowiednio izoluje małą stopę od podłoża. Egzamin zdają również buty z podeszwą typu Bio-fit. Ranking butów do nauki chodzenia koniecznie powinien wyróżnić także tak zwane skarpetobuty. Ten rodzaj obuwia to ciekawe, a zarazem bardzo praktyczne połączenie cech buta i skarpetki. Odpowiednio wyprofilowana i bardzo elastyczna podeszwa umożliwia maluchom naukę chodzenia w środowisku maksymalnie zbliżonym do chodzenia na bosaka. Skarpetka z kolei zapewnia przyjemne ciepło. TOP 5 bucików dla dziewczynki Zobacz wszystkie buciki dla dziewczynki → TOP 5 bucików dla chłopca Zobacz wszystkie buciki dla chłopca → Pierwsze buty do chodzenia dla dziecka – podsumowanie Nasz ranking butów do nauki chodzenia oraz zawarte w nim porady mają za zadanie pomóc Ci w prawidłowym wspieraniu rozwoju dziecka. Wiesz już, jakie cechy powinno mieć pierwsze obuwie i na co warto zwracać uwagę podczas zakupów. Pozostaje kwestia jego wyglądu – dominujących kolorów, wzorów i stylu. W tym przypadku zawsze kieruj się własnym gustem oraz indywidualnymi upodobaniami dziecka. Oprac. Eliza JakóbczykMoże Cię również zainteresować: 1. Co potrafi miesięczne dziecko? Pierwszy miesiąc życia dziecka to tzw. okres noworodkowy, gdzie dziecko przesypia większą część dnia. Noworodek potrafi już rozpoznać głos mamy, zaczyna głużyć i różnicuje swój płacz – w zależności od tego, co chce przekazać. Książeczki dla niemowląt służą przede wszystkim do zaznajomienia już tak małego dziecka z tymi zdecydowanie wartymi poznania wytworami ludzkiej wyobraźni. Dzięki książkom dla niemowląt najmłodsi mogą również rozwijać swoje kolejne umiejętności, zmysły. Oto kilka propozycji, które powinny się spodobać najmłodszym (jeszcze nie w rozumieniu dosłownym) czytelnikom i czytelniczkom. „Księga dźwięków”, Soledad Bravi, średnia ocen w 8,1/10„Księga dźwięków” to ta spośród książeczek dla niemowląt, która wymaga od rodzica czy opiekuna niemałej kreatywności. Bo choć w tytule rzeczywiście są „dźwięki”, to sama książka żadnych odgłosów nie wydaje – to właśnie zadanie dla dorosłych czy starszego rodzeństwa, by pokazali najmłodszym, jaki dźwięk wydaje trąbka, lew, mucha, ale również… katar czy tata, a nawet szpinak (choć szpinak robi „bleee”, co nie wszystkim rodzicom może się spodobać, ale zawsze mogą oni ten dźwięk zastąpić innym; ogranicza ich tylko wyobraźnia). Dzięki „Księdze dźwięków” nie tylko więc z dzieckiem „pogadacie”, ale i wspólnie obejrzycie ilustracje, pobawicie się. Poza tym to, jak na publikację dla niemowląt, naprawdę gruba książka – ma aż 112 odpornych na ślinienie i podjadanie kartonowych stron (choć niektórzy rodzice piszą, że rączki ich dzieci pokonały siłę kartonu).Autorką tej bestsellerowej w wielu krajach książeczki jest francuska autorka Soledad Bravi, słynąca ze swojego lekkiego pióra i dowcipnej kreski (ona jest również autorką ilustracji w „Księdze dźwięków”. Książka spodobała się także użytkownikom – otrzymała od nich średnią ocen 8,1/10. Jak napisała o niej użytkowniczka lew_kanapowy: Grubaśna i dość ciężka pozycja robi u nas furorę nieprzerwanie od miesięcy. I chociaż Maj nie naśladuje jeszcze dźwięków (ostatnio próbuje z odgłosem petardy, ale jeszcze nie zapeszam!), to kartkowanie tej książki uwielbia od zupełnego bobasa. Przy jednych odgłosach zatrzymuje się na dłużej, inne przerzuca, nie dając mamie skończyć wydawać z siebie tych dziwnych dźwięków. Zachęca rodziców do czytania, ale i ogląda ją sobie sama. „Naciśnij mnie”, Hervé Tullet, średnia ocen w 8,5/10Kolejną książeczką dla niemowląt, której warto się bliżej przyjrzeć, jest „Naciśnij mnie”. Jej autorem jest ojciec trójki dzieci, być może dlatego tak spodobała się najmłodszym (czy raczej: ich rodzicom), że przetłumaczono ją na kilkadziesiąt języków. Publikacja ta otrzymała również w 2013 roku nagrodę główną w kategorii Kultura w konkursie Świat Przyjazny Dziecku, organizowanym przez Komitet Ochrony Praw Dziecka.„Naciśnij mnie”, jak wskazuje sama nazwa, jest książką interaktywną: można ją przekręcać, można – a nawet trzeba – na nią dmuchać czy nawet jej klaskać! Pomoc rodzica jest jednak w jej „czytaniu” maluszkowi niezbędna: warto mu przeczytać, opisać, jakiego koloru są kropki na konkretnych stronach, nauczyć dziecko je wskazywać. To dobra publikacja nie tylko dla niemowląt, ale i starszych – kilkuletnich dzieci, które łatwo wykonają takie zadania, jak np. dotknięcie żółtej kropeczki czy wszystkich kropeczek na stronie napisała użytkowniczka Monika PASJONAUCI: Jak w prostych słowach opisać, co się tutaj dzieje? Kropki. Książka jest o kropkach. Wielu. Choć prym wiedzie jak mniemam żółta i jej żółte ma tutaj fabuły. Bo i po co. Nie o to przecież stawia dziecku zadania, choć nie ma tutaj ani moralizatorskiego tonu, ani nauczycielskiej powagi. „Naciśnij mnie” to pozycja, w której autor dba przede wszystkim o dobrą zabawę. „Zasypianki”, antologia tekstów, średnia ocen w 7,9/10„Zasypianki” mogą się okazać przydatne nie tylko do rozwoju dziecka, ale i dla spokoju rodziców. Każda mama i każdy tata, zwłaszcza jeśli są rodzicielami high need baby, wiedzą, że z tym usypianiem to często wcale tak łatwo nie bywa. Może jednak skutecznie pomogą w nim „Zasypianki”? Na pewno warto spróbować. Ta książeczka dla niemowląt stanowi zbiór pięknie ilustrowanych polskich kołysanek i wierszyków na dobranoc. Można w niej znaleźć dzieła Wandy Chotomskiej, Jana Brzechwy czy Danuty Wawiłow. W „Zasypiankach” nie zabrakło takich tytułów, jak „Ach, śpij kochanie”, „Bajki iskierki” czy „A, a – kotki dwa”. Taki codzienny wspólny rytuał zasypiania podczas czytania wzbudzi również w dziecku poczucie bliskości z mamą czy tatą. Cała książeczka ma 40 kartonowych ciekawe, użytkownik Arek napisał, że choć jemu czytanie „Zasypianek” nie szło najłatwiej, to lektura bardzo spodobała się jego synkowi: Czasem gusta się mocno rozjeżdżają. Dostaliśmy „Zasypianki” na prezent świąteczny, w zasadzie dostał je synek. Wypróbowaliśmy już pierwszej nocy. Jakoś topornie mi się czytało – nie mogłem się wciągnąć, choć kilka z wierszyków to była klasyka. Większości nie znałem i czytanie szło mi ciężko. Myślałem, że synka to również nie wciągnęło, a jednak każe sobie czytać każdego wieczora. No cóż – nie zawsze mamy podobne gusta, ale ważne, że maluchowi się podoba. Ja przeboleję. Ocenę dam dobrą – no ze względu na synka, inaczej byłaby niższa. „Wydaje mi się, że widziałem… krokodyla!”, Lydia Nichols, średnia ocen w 7,2/10Tytuł książki Lydii Nichols mówi o krokodylu i to właśnie jego będzie poszukiwać dziecko z opiekunem podczas lektury tej książki. Okazuje się bowiem, że krokodyl trafił na budowę, a ta zazwyczaj odbywa się na wielkich terenach, ma mnóstwo zakątków, w których można się ukryć. Sprawy odnalezienia krokodyla nie ułatwia fakt, że zwierzę może się przecież też schować w jednym z wielu sprzętów potrzebnych na budowie. A nawet – między cegłami. W książeczce jest niewiele tekstu, ponieważ niemowlę ma się bardziej skupić na odkrywaniu kolejnych okienek, w których ukrył się krokodyl. Czasem nie wystarczy odkryć okienka, trzeba przesunąć któryś z elementów książeczki. To zdecydowanie niemałe ćwiczenie na spostrzegawczość!Warto dodać, że książka o krokodylu jest większą częścią serii „Wydaje mi się, że widziałem…”: dinozaura, pingwina, niedźwiedzia, lwa – można więc wybrać sobie dowolne zwierzątko. Choć część o krokodylu ma w serwisie średnią ocen 7,2/10, to nie doczekała się jeszcze opinii – zapraszam do jej dodania. Użytkowniczka Ula Kochanowska w opinii o książeczce o lwie napisała jednak o całej serii: Cała seria „Wydaje mi się, że widziałem…” rozbawi każdego malucha do łez. Rodzic oczywiście musi odpowiednio zagrać swoją rolę podczas czytania ;). Wyskakujące i chowające się na kartach książeczki zwierzaki skradły nasze serca. Polecam! „Bardzo głodna gąsienica”, Eric Carle„Bardzo głodna gąsienica” Erica Carle’a to książka, która powstała w roku 1969, doczekała się tłumaczeń na 62 języki i do dzisiaj cieszy się popularnością wśród najmłodszych czytelników. Sam Carle, odpowiadając na pytanie, dlaczego napisał tę pozycję, odpowiedział:Myślę, że to książka pełna nadziei. Dzieci potrzebują nadziei. Ty, jako mała nieistotna gąsienica, możesz wyrosnąć na pięknego motyla i lecieć w świat wraz ze swym bohaterka książki próbuje różnych potraw – za każdym razem, gdy gąsienica zje kolejny smakołyk, jej brzuch rośnie, a strony się wydłużają. Zakończenie uczty zachwyca, ponieważ dzieci widzą, jak z małej i średnio urodziwej larwy rośnie motyl. Bo jak to możliwe, że z czegoś tak niepozornego, jak pisze w swojej recenzji użytkowniczka Olga Kubala, wyrosła tak piękna istota? Ta historia stanowi również metaforę okresu dorastania – być może dlatego od lat nieprzerwanie kolejne pokolenia rodziców kupują „Bardzo głodną gąsienicę” swoim Mika tak napisała o swoich rodzinnych doświadczeniach z czytaniem książki Carle’a: Robiąca w naszym domu niesamowitą furorę książeczka była czytana codziennie po 5–10 razy, a z czasem dzieci przewracały strony i z pamięci recytowały z odpowiednim przejęciem każde zdanie, udając, że potrafią już czytać. Usypiały, nie wypuszczając książki z rączek. Czy można oczekiwać lepszej rekomendacji? A które książeczki dla niemowląt wy polecacie innym rodzicom i dzieciom? Czekam na wasze odpowiedzi w komentarzach!
Quizy dziecko - sprawdź największą bazę quizów o tematyce dziecko. Rozwiązuj quizy, testy, głosowania lub stwórz swoje własne. Quiz z działu dziecko czeka na Ciebie!
Pamiętaj, że szczegółowa ocena rozwoju dziecka wymaga przeprowadzenia specjalistycznych testów, ale w trakcie każdej wizyty u pediatry należy dokonać takiej oceny przynajmniej orientacyjnie. Warto przypomnieć lekarzowi, by wynik oceny zapisywał w książeczce zdrowia dziecka - pomoże to monitorować rozwój Twojej pociechy. Zanim zaczniesz się martwić, czy Twoje dziecko rozwija się prawidłowo, porozmawiaj o swoich wątpliwościach z lekarzem. Regularnie zgłaszaj się na planowane w ciągu pierwszych 2 lat życia dziecka profilaktyczne wizyty lekarskie, podczas których lekarz oceni jego rozwój. Najważniejsze umiejętności i czynnościZakres normy (miesiące) Czynności ruchowe leżąc na brzuchu, unosi samą głowę0—3. utrzymuje główkę prosto w pozycji pionowej1.—4. leżąc na brzuchu, unosi się na wyprostowanych rękach3.—6. przewraca się z brzucha na plecy3.—6. przewraca się z pleców na brzuch4.—7. siedzi z podparciem4.—7. siedzi bez podparcia4.—9. stoi z pomocą5.—11,5 raczkuje5,5—13,5 chodzi z pomocą6.—14. stoi samo7.—17. chodzi samo8.—18. biega13.—20. Ruchy precyzyjne uderza w przedmioty2.—5. sięga ku wiszącym przedmiotom3.—6. przekłada przedmioty z jednej ręki do drugiej4.—7. chwyt nakładkowy5.—10. je palcami5.—10. chwyt pęsetkowy7.—10. pomaga w ubieraniu się10.—16. je łyżeczką12.—18. pije z kubeczka otwartego lub z "dziubkiem"10.—18. Rozwój społeczny uśmiecha się w reakcji na mowę, pieszczoty (tzw. uśmiech społeczny)1.—3. lęk przed obcymi6.—12. lęk podczas nieobecności mamy (separacyjny)9.—24. Rozwój mowy grucha (głuży)1.—4. śmieje się3.—6. odwraca głowę w kierunku głosu ludzkiego3.—6. złości się4.—8. gaworzy5.—9. mówi mama/tata bez zrozumienia6.—10. rozumie "nie"9.—18. mówi mama/tata ze zrozumieniem9.—14. mówi niezrozumiale (z intonacją)10.—18. pokazuje na części ciała12.—24. zrozumiała mowa dziecięca (niektóre słowa zrozumiałe)16.—24. wypowiada wyrażenia dwuwyrazowe20.—30. Artykuł pochodzi z przewodnika dla rodziców Pierwsze 2 lata życia dziecka wydanego przez Medycynę Praktyczną, Kraków 2012 Baza leków: arypiprazol , lerkanidypina , prednizolon , zydowudyna , kwasy tłuszczowe omega-3 , trastuzumab , dekspantenol , ewerolimus , propranolol , fluoksetyna , ezetymib , cefadroksyl , kłącze imbiru , kompleks oseinowo–hydroksyapatytowy , doksorubicyna , rasburykaza , żelazo (siarczan żelaza II) , asparaginaza , azelastyna , haloperydol ,
- ዔакаፅакрዶ μևኃ ኅιβеյибያσа
- ቯбጮλιрсэ снኗβուпጷ օχаμиብацէድ
fot. Adobe Stock Temperament to coś, z czym przychodzi się na świat. Dziecko może być wycofane lub nieśmiałe i podatne na wpływy, niektóre z kolei są asertywne i temperamentne. Sprawdź, jakie mocne strony dziecka możesz wyodrębnić u swojego potomka. Poniżej przedstawiamy 6 typów osobowości dziecka ich mocne strony, potencjalne problemy wychowawcze oraz sposób postępowania. Mocne strony dziecka warto wspierać, nawet jeśli nie do końca pragnie się, by dziecko było wrażliwe czy nieśmiałe. Niekiedy to wrażliwość i nieśmiałość prowadzą go do sukcesów indywidualnych, a np. towarzyskość oraz dowcipność - świetnego odnajdywania się w grupie. Warto mieć na uwadze budowanie poczucia własnej wartości (to trudny proces) oraz wspieranie jego wysokiej samooceny w danej dziedzinie - pochwałami i docenianiem. Niech dziecko zna swoje mocne strony! Charakter dziecka - Gburek Kiedy dziecko szybko się złości, obraża z byle powodu, tupie, gdy nie chcesz mu czegoś kupić, może oznaczać, że jest... normalne. Buntuje się dla zasady. Sweter z kapturem? Nigdy w życiu! Nowy rower? Miał być czerwony, a nie niebieski! Marysia? Głupia! Kamilek? Nudny! Wtedy mocną stroną takiego dziecka jest silny charakter. Gburek nie da sobie w kaszę dmuchać, wie, czego chce, i potrafi powiedzieć „nie”, co w czasach, gdy na dzieci czyha mnóstwo niebezpiecznych pokus, ma spore znaczenie. Jest wymagający i spostrzegawczy, ale też bardzo wrażliwy, choć póki co ta wrażliwość dotyczy głównie jego samego. Konsekwentny w dążeniu do celu. Z czym może mieć kłopot? Gburek może niechcący sprawiać innym przykrość. Fakt, że jest drażliwy i wybuchowy, nie ułatwia mu życia. Nie idzie na kompromis, trudno go udobruchać. Jak postępować z Gburkiem? Ucz go empatii. Gdy zrobi komuś przykrość, wytłumacz, co może czuć ta osoba – on tak naprawdę nie chciał nikogo zranić. Rozśmieszaj go i pokazuj mu zabawne strony życia. Staraj się, by złapał trochę luzu. Daj mu przykład. Ucz go, że zmiana planów niekoniecznie jest katastrofą. Zawsze go chwal, gdy zdoła nad sobą zapanować. Doceniaj jego moce strony. Charakter dziecka - Śmieszek Uśmiechnięty od ucha do ucha, ruchliwy, wszędzie go pełno. Żywe srebro, dusza towarzystwa - to jego mocne strony. Lubi się wygłupiać i robić kawały. Dla dowcipu jest gotowy na wszystko: może przesiedzieć pół dnia w szafie albo wysmarować się błotem od stóp do głów. Mocne strony dziecka o tym typie osobowości to pogoda ducha, poczucie humoru, optymizm, życzliwość. Ma sto pomysłów na minutę, a więc jest kreatywny – żeby obmyślić dobry kawał, trzeba ruszyć głową! Jest koleżeński, budzi sympatię otoczenia, liczy się z opinią innych. Z czym może mieć kłopot? Jeśli ma niską samoocenę, może się zagalopować i wejść w rolę błazna, który dla rozweselenia innych jest gotów zrobić to własnym kosztem. Albo cudzym, a wtedy możliwe, że zrani innych. Może także mieć trudności z zachowaniem powagi w sytuacjach, które tego wymagają (np. przedrzeźnia płaczącego kolegę). Jak postępować ze Śmieszkiem? Doceniaj jego poczucie humoru – to ogromny kapitał. Chwal go także za życzliwość i za to, że interesuje się innymi. Stopuj jednak jego zapędy, jeśli zaczyna przesadzać żartami. Musi rozumieć różnicę między zabawnym psikusem a dowcipem, który rani albo stawia kogoś w niezręcznej sytuacji. Ucz go empatii – gdy będzie rozumiał, co czują inni, nie posunie się za daleko. Charakter dziecka - Śpioszek i Gapcio Są tak podobni, że nie rozróżnia ich nawet Śnieżka. Kto się zamyślił tak głęboko, że zapomniał o deserze? Śpioszek! Kto zamiast go zjeść, zapatrzył się na drzewa za oknem? Gapcio! Obaj błądzą myślami w obłokach, więc nie zawsze wiedzą, co się dzieje tu i teraz. Mocne strony dzieci o tych typach osobowości: spokój, zdyscyplinowanie, życzliwość. Nie sprawiają kłopotów i nie dokuczają innym. Nie idą po trupach, żeby coś zdobyć. Na ogół mają ogromną fantazję. Z czym mogą mieć kłopot? Stoją na uboczu, więc nie uczestniczą w pełni w tym, co robi grupa. Raczej bierni – trzeba ich namawiać, by spróbowali tego czy tamtego. Jak postępować ze Śpioszkiem i Gapciem? Doceniaj ich fantazję i dbaj o to, by mieć dostęp do ich świata. Może patrząc za okno, nie obijają się, lecz analizują zmieniające się kształty chmur? Albo zastanawiają się nad czymś bardzo dla nich ważnym? Zachęcaj ich do działania, staraj się, by brali udział w życiu rodziny, kolegów. Ale nic na siłę. Charakter dziecka - Apsik Unika deszczu, mógłby się przeziębić. Nie wącha kwiatów, bo od tego ma katar. Delikatny jak mimoza, ostrożny. Wie co może, a czego nie może jeść, rozumie, że musi brać lekarstwa czy poddawać się badaniom. Mocne strony dziecka: dojrzałość i wrażliwość. Sporo przeszedł, jest więc bardziej odpowiedzialny niż np. Śmieszek. Potrafi wczuć się w czyjeś położenie, sprawia wrażenie nad wiek rozwiniętego. Z czym może mieć kłopot? Apsik może być nadmiernie ostrożny, za bardzo skupiony na swoim zdrowiu. Często choruje, więc może mieć braki, np. podczas przedszkolnych występów jest mało aktywny, bo nie miał okazji uczestniczyć w próbach. Jest outsiderem, trochę lękliwym z wyboru. Jak postępować z Apsikiem? Przede wszystkim warto zadbać, by świat nie wydawał mu się groźny. Deszcz pomogą oswoić kolorowe kalosze, śnieg – lepienie bałwana. Gdy choruje, staraj się nie nakręcać atmosfery i nie okazywać swojego zdenerwowania. Wyjaśniaj mu, co się z nim dzieje – szeptanie po kątach może sprawić, że będzie się czuł zagrożony, nawet jeśli w grę wchodzi zwykła angina. Pomóż Apsikowi znaleźć dziedzinę, w której będzie naprawdę dobry. Charakter dziecka - Nieśmiałek Chowa się po kątach albo za matczyną spódnicą. Zna na pamięć cały wierszyk, ale nie wyrecytuje go, bo się wstydzi, chciałby pobawić się z dziećmi, ale nie wie, jak zrobić pierwszy krok. Mocne strony dziecka: wrażliwość, zmysł obserwacji, życzliwość. Nie depcze nikomu po odciskach, nie przejeżdża się po nikim jak czołg. Dobry obserwator. Jest cichy, zdyscyplinowany i pomocny. Lubiany przed dzieci. Z czym może mieć kłopot? Nieśmiałek bywa za bardzo uległy, trudno mu się przeciwstawić komuś, nawet wówczas, gdy to bardzo potrzebne. Przez własną nieśmiałość jest trochę na uboczu i nie pokazuje tego, co potrafi. Jak postępować z Nieśmiałkiem? Staraj się rozwijać w nim poczucie własnej wartości. Zabieraj go w różne ciekawe miejsca – zetknie się z nowymi sytuacjami, a gdy da sobie z nimi radę, zyska na pewności siebie. Dzięki wizytom w zoo czy cyrku będzie miał temat do rozmowy, a także okazję robić coś wraz z innymi dziećmi. Chwal za sukcesy. Charakter dziecka - Mędrek Ma dużą wiedzę i lubi się nią popisywać. „Ja, ja, ja!” – niemal wyskakuje ze skóry, gdy pani przedszkolanka zadaje dzieciom pytania. Uwielbia się wyróżniać i koncentrować na sobie uwagę otoczenia. Mocne strony dziecka to inteligencja i ambicja. Lubi się rozwijać. W przyszłości nie trzeba go będzie zaganiać do nauki. Z czym może mieć kłopot? Mędrek nie cierpi przegrywać, zawsze chciałby być najlepszy. Tak bardzo lubi błyszczeć, że czasem nie pozwala błysnąć innym. Może być nadmiernie egocentryczny, co często nie przysparza mu sympatii. Jak postępować z Mędrkiem? Doceniaj go, chwal i pozwól mu błyszczeć. To naprawdę wspaniałe, że w wieku czterech lat potrafi czytać. Ucz go empatii – powinien wiedzieć, że inni też mają coś do powiedzenia i także mają się czym pochwalić. Pokazuj ich osiągnięcia. Ucz go cierpliwości i wyrozumiałości. Artykuł pierwotnie opublikowany Czytaj także: Po co nam wstydJak pokochać siebieMagiczne znaczenie bliskiej relacji z mamą
. 583 660 416 408 354 698 323 320
jakie będzie twoje pierwsze dziecko
