Jakie szczepienia do Omanu wykonać?. Czym jest malaria i denga, co zabrać w podróż oraz jak ważne są repelenty na komary w Omanie?. Data publikacji 15 października 2020 Autor: Arkadiusz Ostojski ten tekst przeczytasz w 4 minuty Skoro znalazłeś się na tej stronie to pewnie wybierasz się do Omanu i szukasz ważnych informacji jakie szczepienia zalecane do Omanu musisz wykonać przed podróżą. Wiedz, że lecisz do kraju tropikalnego, w którym koniecznie należy przestrzegać rygorystycznych zasad ochrony własnego zdrowia. Więc zanim wsiądziesz do samolotu, przeczytaj tych kilka zdań poniżej, bo niestety w Omanie poza słońcem i palmami czeka na Ciebie też wiele groźnych, a niekiedy śmiertelnych egzotycznych chorób zakaźnych, głównie pasożytniczych przenoszonych przez komary, na które do dnia dzisiejszego nie wynaleziono skutecznych szczepień i są to Malaria, Denga, Leiszmanioza, Wirus MERS-CoV, Bruceloza, Gorączka Q, Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna. Spis treści: 1. Malaria na Omanie2. Jak unikać malarii w Omanie?3. Denga w Omanie - co to takiego?4. Jakie repelenty na komary stosować w Omanie?5. Szczepienia przed wyjazdem do Omanu - zalecane i Szczepienia obowiązkowe przed podróżą do Omanu7. Ile czasu przed wyjazdem do Omanu wykonać szczepienia?8. A co ze szczepieniami, jeżeli lecą z nami nasze dzieci?9. Oman - zalecenia dla podróżujących przed O czym warto jeszcze pamiętać?11. Szczepienia do Omanu - Często zadawane pytania Nie ulega wątpliwości, że podróż w kierunku Omanu ma znamiona bardzo egzotycznej, a kraj ten pod względem przygotowania jest wymagający dla każdego turysty, zwłaszcza jeżeli chodzi o profilaktykę zdrowotną. W Omanie nic nie przypomina tego, co znane jest z Europy i z tego też powodu, warto odpowiednio poszerzyć swoją wiedzę, co pozwoli nam czerpać z podróży więcej radości, a także wyeliminuje możliwość ewentualnych niespodzianek. Oman to przede wszystkim kraj, gdzie jest wilgotno i gorąco, co sprzyja rozwojowi groźnych chorób tropikalnych przenoszonych głównie przez największych zabójców ludzkości, czyli komary. Miejsca, w których pojawiają się komary, wciąż się zmieniają i nawet jeśli ktoś wcześniej nie widział ich w danym regionie, to sytuacja ta może się zmienić w ciągu tygodnia. Temat profilaktyki i chorób przenoszonych przez komary jest często przez podróżnych pomijany i bagatelizowany, a to właśnie profilaktyka może uchronić nas przed powiększeniem smutnej statystyki ofiar malarii czy denga. Powodem jest najczęściej mała wiedza o danym kraju, a przecież w tropiku wystarczy tylko jedno ukąszenie komara, aby doszło do zachorowania na jedną z tych groźnych chorób. Mało kto zdaje sobie sprawę, że z powodu braku szczepień na malarię czy dengę najważniejszą rolę odgrywa właśnie tzw. profilaktyka nieswoista, która polega na utrudnieniu, zmniejszeniu i ochronie przed ukłuciami komarów i zalicza się do niej stosowanie przez podróżnych moskitier i przede wszystkim skutecznych repelentów na komary, które muszą posiadać odpowiednie stężenia i substancje rekomendowane przez WHO (Światową Organizację Zdrowia), Europejskie Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz rejestrację produktu w Ministerstwie Zdrowia. Jak więc się zabezpieczyć, co ze sobą zabrać, na co uważać oraz jakie szczepienia do Omanu są obowiązkowe i zalecane? Co też zapobiega tym chorobom? Za chwilę odpowiemy na te pytania, a Ty dowiesz się, jak bezpiecznie spędzić wymarzony urlop, aby do domu wrócić szczęśliwym i zdrowym. Malaria na Omanie Oman niestety jest na liście, gdzie występuje malaria przenoszona przez komary z rodzaju Anopheles. Malaria, nazywana inaczej zimnicą jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez pierwotniaki ( tzw. zarodźce malarii) i przenoszona jest przez ukłucia komarów tropikalnych. Występuje na obszarach tropikalnej i subtropikalnej Afryki, Azji, Ameryki Południowej i Środkowej oraz na wyspach południowo-zachodniego Pacyfiku i jest poważnym problemem zdrowotnym mieszkańców ciepłych stref, a zarazem stanowi główną, zakaźną przyczynę śmierci osób podróżujących w tropiki. Nikomu nie życzymy czarnego scenariusza, dlatego staramy się uczulić podróżujących na wszelakie możliwe scenariusze, a to dlatego, iż ryzyko wystąpienia transmisji malarii w Omanie jest niestabilne i zmienia się co roku i to nie tylko w wybranych rejonach, lecz na terenie całego kraju i niezależnie od pory roku. Najczęstsze gatunki zarodźców wywołujące malarię w tym regionie to zarodziec sierpowaty (do 95% wszystkich przypadków), rzadko zarodziec owalny i zarodziec ruchliwy. Największe nasilenie zachorowań jest regionach przygranicznych z Jemenem, Ad Dakhliyah, North Al Batinah oraz w północnym i południowym Ash Sharqiyah. Chorobę można dostrzec w terenie nizinnym 1800 m zalesionym i wiejskim, 2-3 tygodnie po porze deszczowej. I nie wolno szukać żadnych usprawiedliwień, że ktoś tam kiedyś był i napisał na forum, że nie widział komara. Wręcz przeciwnie - będąc tam, należy cały czas pamiętać, że Oman należy do jednych ze 100 krajów, które słyną nie tylko z pięknych plaż i dzikiej przyrody, ale też z komarzyc, które ciągle szukają swoich ofiar, przemieszczając się po terenie całego kraju przenosząc nie tylko malarię, ale też inne groźne choroby krwotoczne jak chociażby dengę. Najwyższa aktywność komarów przenoszących malarię przypada na okres od zachodu do wschodu słońca, w miejscach blisko zbiorników wodnych (rzeki, jeziora, bagienne rozlewiska, glinianki) w miejscach zacienionych wysoka aktywność komarów może utrzymywać się przez cały dzień. Jak unikać malarii w Omanie? Cały czas musimy pamiętać, że do tej pory nie wyprodukowano skutecznej szczepionki przeciwko malarii. Z tego powodu osoby wyjeżdżające w rejony endemiczne, w których występuje malaria, powinny stosować się do rekomendacji obowiązujących w przypadku chorób tropikalnych przenoszonych przez komary (tzw. profilaktyka nieswoista oraz zalecana chemioprofilaktyka): spać pod moskitierą i używać tylko skutecznych preparatów na komary tropikalne nosić odpowiednie ubranie (długie nogawki i rękawy), szczególnie w terenach zalesionych jak parki, safari, dżungla itp.; unikać przebywania na zewnątrz w okresie największej aktywności komarów, czyli od zachodu do wschodu słońca; stosowania w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji; przed wyjazdem należy zgłoś się do lekarza medycyny podróży, który przepisze tabletki i poinformuje, jak je stosować; lekoodporność: chlorochina - dotyczy malarii zarodźca sierpowatego (Plasmodium Falciparum). Denga w Omanie - co to takiego? Inaczej wygląda sprawa z dengą. Według danych WHO gorączka denga jest obecnie najszybciej rozprzestrzeniającą się chorobą na świecie, którą przenoszą komary. Ryzyko zakażenia dengą jest w Omanie nieoszacowane i tak jak w przypadku malarii nie opracowano do dzisiaj skutecznej szczepionki. Dengę przenosi najczęściej komar egipski (Aedes aegypti), który żeruje zazwyczaj w godzinach przedpołudniowych i późnym popołudniem. Wirus dengi występuje w ponad 100 krajach strefy tropikalnej. Zmiany klimatyczne sprawiły, że w ciągu ostatnich 20 lat liczba zachorowań zwiększyła się dramatycznie w wielu regionach świata, przede wszystkim w Ameryce Środkowej, na Karaibach, w państwach Azji oraz na wyspach Pacyfiku. Rocznie infekcji ulega od 50 do 100 milionów ludzi, natomiast liczba ciężkich przypadków dengi w ciągu roku wynosi ok. 500 tysięcy. Nadal występują duże różnice w leczeniu dengi w poszczególnych krajach. Zachorowania pojawiają się w miejscach, w których systemy opieki zdrowotnej nie mają doświadczenia w prowadzeniu działań profilaktycznych. Czasami też przychodnie i szpitale nie są przygotowane na przyjęcie dużej liczby pacjentów w krótkim czasie, a doświadczenie personelu w tym zakresie jest ograniczone. W takich warunkach wskaźniki zachorowań i zgonów są często wyższe niż w regionach, gdzie choroba występuje endemicznie od dziesiątków lat. Przebieg kliniczny dengi może być lżejszy lub cięższy: od tzw. postaci klasycznej (czyli gorączki denga) do postaci ciężkiej (gorączki krwotocznej denga). Główne objawy gorączki denga to: wysoka gorączka, silne bóle i sztywność stawów, nudności i wymioty. Gorączka krwotoczna denga objawia się: wybroczynami na skórze, krwawieniem z nosa, ust i dróg rodnych, zaburzeniami oddychania – i może ona zakończyć się śpiączką lub śmiercią, Na dengę nie ma szczepionki ani skutecznych leków zapobiegających chorobie, dlatego jedyną ochroną jest tzw. profilaktyka nieswoista ( środki na komary Mugga ) oraz leczenie objawowe. Malaria i Denga to nie wszystko... Choroby w Omanie mogą być wywoływane przez wirusy, bakterie, grzyby, ale najczęściej przez pasożyty. Jest to związane z warunkami socjoekonomicznymi, klimatem, niewystarczającymi warunkami higienicznymi, występowaniem przenosicieli (tzw. wektorów – komary, moskity, muchy, kleszcze, ślimaki), przygotowywaniem potraw i rodzajem pokarmów. O chorobach z cięższym przebiegiem pisaliśmy powyżej. Poniżej inne także bardzo niebezpieczne choroby występujące w tym rejonie: Cholera Dur brzuszny Leptospiroza Wścieklizna Zakażenie HIV i zespół nabytego upośledzenia odporności (AIDS) Ameboza (pełzakowica) Choroby biegunkowe (enterotoksyczna Escherichia coli , norowirusy) Giardioza Glistnica (askarioza) Gorączka doliny Riftu Gruźlica Odra Schistosomatoza Szigeloza Skórna larwa wędrująca Tężec Wąglik WZW typu A WZW typu B WZW typu E Te choroby są poważnym zagrożeniem nie tylko dla Twojego zdrowia, ale i życia. W większości przypadków (tak jak przy malarii i dendze) nie ma skutecznych szczepień czy leków – dlatego w miejscach gdzie występują te choroby powinieneś stosować rygorystyczną profilaktykę i środki zapobiegawcze w postaci silnych repelentów na komary tropikalne zawierające DEET Jakie repelenty na komary stosować w Omanie? Repelenty to środki, które nie zabijają komarów, ale je skutecznie odstraszają. Nie będziemy tutaj szeroko wchodzić w temat, ale postaramy się wyjaśnić w paru zdaniach, co powinien taki repelent posiadać, aby faktycznie działał i chronił nas w Omanie. A więc podstawą jest to, że dostępne na rynku Polskim repelenty ze względu na bezpieczeństwo użytkowników muszą byś oryginalne i posiadać rejestrację Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Drugim istotnym czynnikiem jest skład produktu, w którym powinien znajdować się DEET w stężeniu 30-50% (takie są zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia. Deet jest jedną z najlepiej poznanych substancji odstraszających komary w tropikach, a odpowiednia jego dawka w produkcie zapewnia kilkugodzinną ochronę przed ukłuciami komarów oraz innych groźnych owadów występujących w regionie Omanu. Co ważne większe stężenia powyżej 50% nie podnoszą skuteczności repelentu, natomiast zbyt mała zawartość substancji czynnej powoduje, że czas działania jest krótki, a to z kolei wiąże się z koniecznością kilkukrotnego nanoszenia preparatu, co jest rozwiązaniem niewygodnym w podróży. O repelentach z racji tego, że jesteśmy w tej branży od wielu lat - moglibyśmy pisać i opowiadać w nieskończoność, ale miało być krótko i na tym chcemy zakończyć. Gdyby jednak ktoś chciał większej wiedzy to prosimy o kontakt z infolinią telefoniczną 570-555-950 wew. 1, oczywiście oryginalne produkty można też zakupić bezpośrednio w oficjalnym sklepie marki - tu Szczepienia przed wyjazdem do Omanu - zalecane i obowiązkowe. Ze względu na duże zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne w tym regionie, WHO, EDCD oraz Ministerstwo Spraw Zagranicznych ( MSZ ) zalecają przed podróżą do Omanu szczepienia ochronne przeciwko takim chorobom jak: zapalenie wątroby typu A, zapalenie wątroby typu B, dur brzuszny, cholera, wścieklizna, tężec, błonica, krztusiec czy grypa. Rozszerzenie dlaczego szczepienia do Omanu są tak ważne i co jest źródłem zakażenia opisujemy poniżej: Wirusowe zapalenie wątroby typu A (WZW typu A); Wirusowe zapalenie wątroby typu A (WZW A) to inaczej żółtaczka pokarmowa lub choroba brudnych rąk. Wystarczy zjeść skażoną żywność lub wypić zainfekowaną wodę, by się zarazić. Wirusowe zapalenie wątroby typu A jest częstym zakażeniem wśród osób podróżujących do krajów rozwijających się. Do zakażenia dochodzi przez spożycie zakażonej wody lub żywności, bezpośredni kontakt z chorym lub nosicielem – przy nieprzestrzeganiu zasad higieny. Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW typu B); Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B ) to inaczej żółtaczka wszczepienna lub zapalenie wątroby typu B. Do zakażenia najczęściej dochodzi poprzez bezpośredni kontakt krwi zakażonego z błonami śluzowymi i uszkodzoną w każdej części świata. Do zakażenia dochodzi podczas skaleczenia i kontaktu z zakażoną krwią np. interwencji chirurgicznych, kontaktów seksualnych,przekłuwania skóry np. uszu, wykonywania tatuażu i piercing Żółta febra inaczej żółta gorączka; Szczepienie przeciwko żółtej gorączce do Omanu potrzebne jest od osób przybywających bezpośrednio z rejonu występowania tej choroby. Ogólnie zalecana dla wszystkich podróżnych w wieku powyżej 9 miesięcy. Szczepienie wykonuje się na 10 dni przed wyjazdem do do kraju, gdzie występuje Żółta Febra. Po otrzymaniu szczepionki otrzymamy Międzynarodowe Świadectwo Szczepień (International Certificates of Vaccination), tzw. żółta książeczka. Do zakażenia dochodzi przez ukąszenie komara z rodzaju Aedes, Haemagogus lub Sabethes Dur brzuszny; Dur brzuszny to ogólnoustrojowa choroba główne ogniska występowania to Afryka, Azja południowo-wschodniej oraz Daleki roku na świecie występuje około 22 milionów przypadków duru przeciw durowi brzusznemu jest skuteczna w 50% -80% dlatego zaleca się także dokładne mycie owoców i warzyw przed spożyciem, a także picie tylko czystej wody z pewnego źródła najlepiej butelkowanej i unikanie kontaktu z nieczystościami skażonymi bakteriami. Bardzo ważne jest mycie rąk przed jedzeniem, ponieważ dur brzuszny (podobnie jak np. czerwonka), należy do tzw. chorób brudnych rąk. Do zakażenia dochodzi przez spożycie zakażonej wody lub żywności, bezpośredni kontakt z chorym lub nosicielem – przy nieprzestrzeganiu zasad higieny. Tężec; Tężec to choroba zakaźna, ale nie zaraźliwa, wywoływana przez rozwijającą się w warunkach beztlenowych bakterię - Clostridium tetani. Schorzenie występuje jako powikłanie po skaleczeniu lub zranieniu zarówno u ludzi jak i zwierząt. Do zakażenia tężcem dochodzi przede wszystkim w warunkach beztlenowych, które stwarzają głównie głębokie rany i zakażenia dochodzi na skutek zanieczyszczenia zranionej skóry odchodami zwierząt domowych lub innymi materiałami, które zawierają bakterie. Grypa; Grypa jest poważnym wirusowym zakażeniem dróg oddechowych, charakteryzującym się największą umieralnością. Epidemiologia grypy obejmuje sezonowość, powszechność występowania na całym świecie oraz typ wirusa. Zakażenie następuje zazwyczaj drogą kropelkową, chociaż istnieją przypadki zakażenia wskutek kontaktu ze skażonymi przedmiotami lub poprzez ręce. Źródłem zakażenia są chorzy ludzie, z kolei w przypadku ptasiej grypy - zakażony ptak. Wirus przenoszony jest przez bezpośredni kontakt z chorą osobą lub na skutek dotykania martwego ptaka. Również spożywanie surowych jaj chorych ptaków oraz jedzenie niedogotowanego mięsa, może być przyczyną przenoszenia zakażenia na człowieka. Wścieklizna; Zakażenie wścieklizną występuje przez przeniesienie wirusa ze śliną do rany, najczęściej kąsanej (uszkodzona skóra, błony śluzowe, spojówka). Wirus wścieklizny przenosi się zwykle poprzez ugryzienie zwierzęcia przez inne zwierzę lub człowieka przez 99% śmiertelnych przypadków wścieklizny ma miejsce w Afryce, Azji i Ameryce Południowej. Problem jest najmocniej nasilony w Indiach. W kraju tym co 30 minut z powodu zakażenia wirusem wścieklizny umiera jedna jest chorobą nieuleczalną(można jedynie złagodzić jej objawy w warunkach szpitalnych), ponieważ nie odkryto do tej pory preparatów, które mogłyby wyleczyć chorego. Do zakażenia dochodzi przez ugryzienie zwierzęcia, uszkodzenia skóry lub przez błony śluzowe jamy ustnej, nosa i spojówek Cholera; Cholera stanowi globalne zagrożenie dla zdrowia publicznego i jest głównym wskaźnikiem braku rozwoju społecznego. Szacuje się, że rocznie na cholerę zapada 3-5 mln ludzi na całym świecie, a 100-120 tys. zagrożenie cholerą jest w Afryce, południowej Azji i w Ameryce Łacińskiej. Do zakażenia dochodzi przez spożycie zakażonego pożywienia lub wody. Rzadko poprzez bezpośredni kontakt z chorym lub nosicielem Odra, świnka, różyczka; Ryzyko kontaktu z osobą zakażoną: Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową oraz przez kontakt z zakaźnymi wydzielinami (wydzielina z jamy nosowo-gardłowej) Inne choroby; Należy być na bieżąco z rutynowymi szczepieniami. Konsultacja przed podróżą powinna stanowić okazję do uzupełnienia brakujących szczepień rutynowych oraz tzw. szczepień przypominających. Szczepienia ochronne dla podróżujących dzielą się na obowiązkowe i zalecane na podstawie Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych (International Health Regulations) Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Zakres szczepień przed podróżą powinien zostać ustalony podczas specjalistycznej konsultacji lekarskiej. Ich wybór zależy między innymi od sytuacji epidemiologicznej danego kraju, czasu trwania i celu podróży, miejsca pobytu, odporności oraz wieku podróżującej osoby. Szczepienie przeciw grypie jest zalecane wszystkim podróżnym w wieku powyżej 6 miesięcy, szczególnie dzieciom, kobietom w ciąży, osobom powyżej 65. roku życia oraz osobom z przewlekłymi schorzeniami, takimi jak: astma, cukrzyca, choroby płuc, choroby serca, zaburzenia immunosupresyjne oraz biorcom przeszczepów narządów. Uwaga: na półkuli północnej sezon grypowy trwa zwykle od listopada do kwietnia. Na półkuli południowej trwa od kwietnia do października. W tropikach sezon trwa cały rok. Szczepienia obowiązkowe przed podróżą do Omanu Od osób udających się do Omanu bezpośrednio z Polski nie są wymagane żadne szczepienia obowiązkowe (obligatoryjne). Jeżeli przybywamy do Omanu bezpośrednio z krajów zagrożonych tą chorobą lub w trakcie podróży mieliśmy 12-godzinną przesiadkę w państwie, w którym żółta febra jest endemiczna służby celne mogą zażądać potwierdzenia przeprowadzenia szczepień na żółtą gorączkę. Jeśli nie będziemy mieli przy sobie dowodu wykonania szczepienia, możemy narazić się na: odmowę pozwolenia na wjazd; przymusowe szczepienie na granicy; kwarantannę na własny koszt. Przy analizie wszystkich potrzebnych szczepień i naszego wewnętrznego przekonania, zawsze należy też mieć na uwadze kwestię ubezpieczenia. Decyzja o szczepieniach to osobista sprawa każdego podróżującego, ale warto pamiętać, że większość firm ubezpieczeniowych pokrywa koszty leczenia chorób tropikalnych jedynie wtedy, gdy poszkodowany jest zaszczepiony na daną chorobę. Ta zasada nie dotyczy tylko szczepień obowiązkowych, ale również szczepień zalecanych. Z tego powodu zalecamy: zaszczep się, jeśli tylko możesz i masz jeszcze na to czas. Pamiętajmy, że taka choroba jak, np. dur brzuszny może kosztować nas więcej niż podstawowe szczepienia i nie potrzebujemy wizyty w dżungli, a źródłem zakażenia może być brudna woda z kranu, nieumyte owoce, a także nieczystości zawierające w sobie pałeczki duru brzusznego no i mamy problem. Ile czasu przed wyjazdem do Omanu wykonać szczepienia? Aby wykonać niezbędne szczepienia do Omanu, należy 4–8 tygodni przed wyjazdem umówić się na konsultacje do odpowiedniego specjalisty - lekarza medycyny podróży. Chociaż na te najpowszechniejsze choroby ( takie jak malaria, denga czy japońskie zapalenie mózgu ) nadal nie ma szczepień, to na inne (równie groźne choroby jak chociażby żółta febra czy dur brzuszny) warto odpowiednio wcześniej się zaszczepić. Szczepienia te odnotowywane są w tzw. żółtej książeczce, czyli Międzynarodowej Książeczce Szczepień (International Certificate of Vaccination). Książeczka ta stanowi całą dokumentację i przedstawia przyjęte dawki danych szczepień. Posłuży ona Wam na lata kolejnych podróży, a w przypadku choroby pokazujecie ją w szpitalu, gdzie lokalni lekarze wszystko już sobie z niej wyczytają. Każde udokumentowany w książeczce zastrzyk ma swoją rubrykę, w której zaznaczona zostanie data, kiedy macie przyjąć kolejną dawkę przypominającą. Lekarze medycyny podróży przyjmują w placówkach medycyny morskiej i tropikalnej, poradniach chorób tropikalnych, certyfikowanych centrach medycyny podróży, poradniach medycyny transportu lub stacjach sanitarno-epidemiologicznych – zobacz wykaz punktów szczepień A co ze szczepieniami, jeżeli lecą z nami nasze dzieci? Jeżeli chodzi o dzieci, to zasady są podobne jak u dorosłych, jednak warto sprawdzić czy nasze dziecko nie potrzebuje dawek przypominających lub któreś ze szczepień nie zostało przeoczone. W przypadku stosowania indywidualnego kalendarza szczepień warto skonsultować wyjazd z lekarzem dziecka, a najlepiej z lekarzem medycyny podróży. A co w przypadku wycieczki last minute, gdy do wyjazdu pozostało kilka dni? Skorzystaj z informacji o ochronie i sposobach zapobiegania chorobom, jakie znajdują się na tej stronie i postaraj się skontaktować z lekarzem medycyny podróży nawet kilka dni przed wylotem. Oman - zalecenia dla podróżujących przed wylotem. Przed planowaną podróżą, ale nie później niż 4 tygodnie należy skontaktować się z lekarzem medycyny tropikalnej lub medycyny podróży, który udzieli informacji o zalecanej profilaktyce oraz zasadach przygotowania się do takiej podróży. Kobiety w ciąży, a także kobiety planujące ciążę, nie powinny podróżować do obszarów występowania chorób tropikalnych. Jeżeli podróż jest konieczna, należy najpierw skonsultować się z lekarzem ginekologiem-położnikiem, który udzieli kompleksowej informacji na temat zagrożeń oraz profilaktyki w trakcie pobytu. Osoby, które są przewlekle chore na takie choroby jak: niewydolność krążenia, choroby onkologiczne, cukrzyca, choroby płuc lub niewydolność nerek, powinny skonsultować się z lekarzem specjalistą przed podjęciem decyzji o wyjeździe w regiony występowania żółtej febry. Zalecenia dla podróżujących po Omanie – w trakcie pobytu Aby uniknąć pogryzienia przez komary należy: stosować repelenty ( preparaty na komary tropikalne ) zawierające takie substancje jak DEET zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy, podczas przebywania na zewnątrz oraz wewnątrz pomieszczeń; używać turystycznych moskitier, dzięki którym będziesz mieć spokojny sen – bez komarów zainfekowanych wirusami i pasożytami; używać odpowiedniego ubioru okrywającego części ciała narażone na ukąszenia komarów: przewiewnego z naturalnych tkanin, najlepiej w jasnych kolorach (spódnice chroniące uda, spodnie i bluzy z długimi nogawkami i rękawami, nakrycia głowy), a miejsca nieosłonięte (kark, dłonie, stopy) chronić np. repelentem; pozostawać w pomieszczeniach (najlepiej klimatyzowanych lub posiadających wiatraki) wtedy, gdy komary są najaktywniejsze. O czym warto jeszcze pamiętać? W kraju tropikalnym należy zawsze: myć ręce przed posiłkami i przestrzegać zasad higieny ( w miejscach, gdzie nie mamy możliwości umycia dłoni zawsze używajmy atestowanych przez Ministerstwo Zdrowia skutecznych żeli antybakteryjnych ); do deski klozetowej i kabiny prysznicowej używać płynu do dezynfekcji ; unikać kontaktu z gryzoniami, chorymi lub martwymi zwierzętami, z osobami chorymi lub ciałami osób zmarłych; unikać konsumpcji surowej żywności (warzyw, owoców, surówek, mięsa dzikich zwierząt); wybierać żywność przygotowaną w bezpieczny sposób, np. pasteryzowane mleko; dokładnie myć i obierać owoce oraz warzywa przed spożyciem; używać do picia i mycia zębów tylko bezpiecznej wody (najlepiej butelkowanej lub poddaj ją takim działaniom, aby stała się ona bezpieczna); robić kostki lodu tylko ze sprawdzonej wody (najlepiej butelkowanej). A co po powrocie z regionu występowania chorób tropikalnych? Czasem można już zapomnieć o przebytej podróży, gdy nawet po paru miesiącach może się ona przypomnieć w postaci choroby. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów chorobowych np. wysypka, wypryski, ciągłe zmęczenie, stany gorączkowe, silne bóle brzucha, wymioty, biegunka – zwłaszcza z domieszką krwi czy nietypowe odczucia podskórne lub w oku (mogą być objawem pasożyta) zgłoś się niezwłocznie do lekarza i poinformuj o przebytej podróży. Polecamy również Państwa uwadze: Choroby tropikalne, które mogą być przywiezione przez turystów do Polski Szczepienia do Jemenu Podsumowanie: czy na Omanie należy bać się komarów? Pobyt w Omanie może być spełnieniem marzeń i wspaniałą przygodą pełną nowych przygód, dań i smaków, zapierających dech w piersiach widoków. Aby tak było, warto się do niej skutecznie przygotować: zdobyć wiedzę o kraju tropikalnym; mieć świadomość, że wystarczy tylko jedno ukąszenie komara, by zachorować; doceniać rolę tzw. profilaktyki nieswoistej. Pamiętaj ! Najważniejszym elementem podróży jest samodzielna edukacja i prewencja (zapoznanie się profilaktyką oraz lokalnymi warunkami klimatycznymi i zwyczajami). Tak więc lecąc do Omanu pamiętaj w pierwszej kolejności o skutecznych środkach na komary tropikalne, które są podstawą profilaktyki w krajach sub i tropikalnych. Udanej podróży! Szczepienia do Omanu - Często zadawane pytania Co to jest kwalifikacja do szczepienia? Celem kwalifikacji do szczepienia jest upewnienie się co do wskazań oraz wykluczenie przeciwwskazań do podania szczepionki. Badanie lekarskie kwalifikacyjne do każdego szczepienia składa się z ukierunkowanego wywiadu oraz przesiewowego badania przedmiotowego, które obejmuje co najmniej ocenę stanu ogólnego pacjenta, w tym podstawowych parametrów życiowych (temperatura, akcja serca, oddychanie, świadomość), zbadanie gardła, węzłów chłonnych oraz osłuchanie płuc i serca. Zanim otrzymasz szczepionkę, lekarz Cię zbada, gdyż nawet lekkie przeziębienie może być przeciwwskazaniem. Lekarz przeprowadzi wywiad dotyczący Twojego stanu zdrowia. Zapyta o przyjmowane leki, przewlekłe choroby, alergie, a także o ciążę planowaną lub już poczętą. Weźmie pod uwagę wszystkie te okoliczności, zanim skieruje nas na szczepienia. Sprawdzi szczepienia niestosowane rutynowo w Polsce, które mogą być wymagane przy przekraczaniu granicy niektórych krajów. Wybór szczepień zalecanych przed podróżą zależy od charakteru, długości wyjazdu państwa docelowego, regionu w danym kraju, ale także od stanu zdrowia podróżnego oraz jego dotychczasowego uodpornienia. Przy ustalaniu zasad profilaktyki ważny jest program podróży, planowana aktywność podczas wyjazdu, warunki sanitarne w miejscu noclegów oraz sposób żywienia się podróżującego. Kwestią szczepień przed wyjazdami do Tajlandii zajmuje się lekarz medycyny podróży. Skierowanie do takiego lekarza jest niepotrzebne. Istnieją również prywatne placówki oferujące usługi w tej problematyce. Poradnie medycyny tropikalnej powinny odwiedzić osoby, które planują wyjazd w regiony subtropikalne, tropikalne i śródziemnomorskie. Specjaliści medycyny podróży z certyfikowanych poradni: Udzielą nam kompleksowej informacji na temat zagrożeń związanych z podróżą do danego regionu świata. Przeprowadzą wywiad chorobowy połączony z oceną ryzyka przed podróżą (ocena ryzyka jest ważna podczas kwalifikacji do niektórych szczepień. Zlecą wykonanie niezbędnych przed wyjazdem do danego kraju szczepień obowiązkowych i zalecanych. Przekażą prawidłowe instrukcje odnośnie do stosowania leków, lotu i aklimatyzacji w danym kraju. Wydadzą książeczkę szczepień międzynarodowych (International Certificate of Vaccination), Ocenią stan naszego zdrowia po powrocie z egzotycznej podróży. Co to jest Żółta książeczka? Międzynarodowa książeczka szczepień, popularnie zwana „żółtą książeczką” (International Certificate of Vaccination and Prophylaxis), jest jedynym oficjalnym dokumentem medycznym tzw. paszportem w tropikach potwierdzającym wykonanie przez nas szczepień ochronnych. Potwierdza on przebycie przez nas wymaganego szczepienia przeciw żółtej gorączce przed podróżą w książce można odnotować także wykonane szczepienia zalecane. Żółtą książeczką trzeba się wylegitymować także w przypadku, kiedy przybywa się z obszarów, gdzie można się potencjalnie zarazić. Teoretycznie prawo międzynarodowe nie wymaga udowadniania szczepienia dla podróżnych którzy na obszarach endemicznych choroby są tylko tranzytem trwającym nie dłużej niż 12 godzin. W praktyce jednak służby sanitarne często i tak żądają udowodnienia szczepienia. Znaczna cześć państw wymaga udowodnienia profilaktyki przeciw żółtej febrze, jeśli przebywało się na terenach potencjalnego zarażenia w ciągu 9-12 ostatnich miesięcy. Powyższe porady są jedynie sugestią i spisem informacji z wielu renomowanych źródeł jak WHO, EDCD, MSZ oraz wieloletniego doświadczenia autora i w przypadku problemów zdrowotnych nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Zawsze w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem ! Informacje opierają się na stanie wiedzy z dnia publikacji i mogą ulec zmianie. WRÓĆ