Co to jest za­par­cie? Nie dla wszyst­kich jest to oczy­wi­ste – dla jed­nych bę­dzie to już jed­na twar­da kupa, dla in­nych kil­ka dni bez kupy. A co je­śli po­wiem Wam, że bar­dzo czę­stym ob­ja­wem za­par­cia u dzie­ci jest bie­gun­ka? Za­par­cia u dzie­ci i ich le­cze­nie to te­mat wy­jąt­ko­wo mi bli­ski. Po­cząw­szy od sta­żu po­dy­plo­mo­we­go aż po obec­ną pra­cę cią­gle mi to­wa­rzy­szy. Swe­go cza­su ko­le­żan­ki z od­dzia­łu przy­zna­ły mi na­wet za­szczyt­ny ty­tuł „kró­lo­wej za­parć” 🙂 W każ­dym ra­zie z pro­ble­mem za­parć u dzie­ci sty­kam się na co dzień i choć wszyst­kie dane mó­wią, że jest on dość po­wszech­ny, to jed­nak z mo­ich ob­ser­wa­cji wy­ni­ka, że jest czę­sto ba­ga­te­li­zo­wa­ny lub prze­ocza­ny. Spis tre­ści: Czym jest za­par­cie? Przy­czy­ny za­par­cia u dzie­ciLe­cze­nia za­par­cia u dzie­ciZa­par­cie u nie­mow­ląt kar­mio­nych pier­sią Czym jest za­par­cie? Wbrew po­zo­rom nie dla wszyst­kich jest to oczy­wi­ste – dla jed­nych bę­dzie to już jed­na twar­da kupa, dla in­nych kil­ka dni bez kupy. A co je­śli po­wiem Wam, że bar­dzo czę­stym ob­ja­wem za­par­cia u dzie­ci jest bie­gun­ka? Przede wszyst­kim za­cznij­my od roz­róż­nie­nia za­par­cia czyn­no­ścio­we­go – zde­cy­do­wa­nie naj­częst­sze­go u dzie­ci – od ta­kie­go, któ­re jest wy­ni­kiem cho­ro­by. Za­par­cie czyn­no­ścio­we Jest skut­kiem po­wta­rzal­ne­go po­wstrzy­my­wa­nia od­da­nia stol­ca, wy­stę­pu­je u 3% dzie­ci 48h od uro­dze­nia,cho­ro­ba Hir­sch­prun­ga w ro­dzi­nie,„wstąż­ko­wa­te” stol­ce,krew w kale przy bra­ku szcze­li­ny od­by­tu,za­bu­rze­nia wzra­sta­nia,go­rącz­ka,wy­mio­ty tre­ścią żół­cio­wą,nie­pra­wi­dło­wo­ści tar­czy­cy,na­si­lo­ne wzdę­cie brzu­cha,prze­to­ka w oko­li­cy od­by­tu,nie­pra­wi­dło­we po­ło­że­nie od­by­tu,brak od­ru­chu od­by­to­we­go lub no­si­dło­we­go,osła­bie­nie siły/na­pię­cia/od­ru­chów w ob­rę­bie koń­czyn dol­nych,kęp­ka wło­sów nad krę­go­słu­pem,za­głę­bie­nie w oko­li­cy krzy­żo­wej,od­chy­le­nie w bok bruz­dy mię­dzy­po­ślad­ko­wej,sil­ny strach w trak­cie ba­da­nia od­by­tu,bli­zny w oko­li­cy od­by­tu,brak po­pra­wy po le­cze­niu za­par­cia. W przy­pad­ku stwier­dze­nia któ­re­goś z tych ob­ja­wów, ko­niecz­ne może być po­sze­rze­nie dia­gno­sty­ki. Wasz pe­dia­tra albo ga­stro­en­te­ro­log po­wi­nien wów­czas po­kie­ro­wać Was w od­po­wied­nie miej­sce. 🙂 Le­cze­nie za­par­cia u dzie­ci Jak już wspo­mnia­łam wcze­śniej, na sta­żu po­dy­plo­mo­wym mia­łam szczę­ście pra­co­wać z bar­dzo faj­nym ga­stro­en­te­ro­lo­giem dzie­cię­cym, któ­ry zwykł ma­wiać, że le­cze­nie za­par­cia to taki sto­łek, co stoi na 3 no­gach. Od­po­wied­nia die­ta i po­daż pły­nów Czę­sto przy za­par­ciu sły­szy­my o tzw. die­cie bo­ga­to­błon­ni­ko­wej. Co praw­da nie za­le­ca się dzie­ciom zwięk­szo­nej po­da­ży błon­ni­ka, ale umów­my się – zde­cy­do­wa­na więk­szość dzie­ci nie spo­ży­wa stan­dar­do­wej za­le­ca­nej ilo­ści błon­ni­ka. Dla wie­lu ma­lu­chów pod­sta­wą die­ty są pro­duk­ty opar­te na bia­łej mące, wa­rzy­wa i owo­ce są ble, za to sło­dy­cze mo­gły by za­stą­pić wszyst­ko inne. Za­le­ca­ne spo­ży­cie błon­ni­ka u dzie­ci zdro­wych to ok. 0,5 g/kg masy cia­ła/dobę, ale nie wię­cej niż 35 g/dobę. Znaj­dzie­my go przede wszyst­kim w pro­duk­tach peł­no­ziar­ni­stych, otrę­bach, su­ro­wych wa­rzy­wach i owo­cach. Poza błon­ni­kiem war­to też spo­ży­wać jo­gur­ty i ke­fi­ry, kom­pot z su­szo­nych śli­wek, ma­sło, oli­wę z oli­wek, bu­lio­ny i ro­so­ły. Za to oso­by z za­par­ciem po­win­ny uni­kać bia­łe­go pie­czy­wa i ryżu, ja­snych ma­ka­ro­nów, ka­szy man­ny, mąki ziem­nia­cza­nej, ka­kao i cze­ko­la­dy oraz ba­na­nów. Nie­zwy­kle waż­ne jest też spo­ży­wa­nie od­po­wied­niej ilo­ści wody, któ­ra zmięk­czy sto­lec. Ruch i ak­tyw­ność fi­zycz­na Dzie­ciom z za­par­ciem za­le­ca się nor­mal­ną ak­tyw­ność fi­zycz­ną. Do­tych­czas nie prze­pro­wa­dzo­no ba­dań z ran­do­mi­za­cją, któ­re oce­ni­ły­by sku­tecz­ność zwięk­szo­nej ak­tyw­no­ści fi­zycz­nej, ale po­dob­nie jak ze spo­ży­ciem błon­ni­ka – bar­dzo wie­le dzie­ci ma zde­cy­do­wa­nie za mało ru­chu. Na­to­miast wie­my, że ak­tyw­ność fi­zycz­na do­brze wpły­wa na pe­ry­stal­ty­kę je­lit, więc ko­cha­ni Ro­dzi­ce – pa­mię­taj­cie, żeby Wa­sze dziec­ko z za­par­ciem nie sie­dzia­ło cały dzień przed te­le­wi­zo­rem! Leki Tu się trosz­kę za­trzy­mam. Naj­waż­niej­sze w le­cze­niu za­par­cia jest roz­mięk­cza­nie stol­ca. Cho­dzi przede wszyst­kim o to, żeby uła­twić jego od­da­nie i na­uczyć dziec­ko, że ro­bie­nie kupy nie boli. Pod­sta­wą są za­tem leki osmo­tycz­nie czyn­ne: Ma­kro­go­le – lek pierw­sze­go rzu­tu. Mogą być sto­so­wa­ne za­rów­no w le­cze­niu prze­czysz­cza­ją­cym jak i pod­trzy­mu­ją­cym. Do­stęp­ne w Pol­sce pre­pa­ra­ty za­re­je­stro­wa­ne są już po 6. – moż­na ją sto­so­wać jako le­cze­nie pod­trzy­mu­ją­ce je­śli ma­kro­go­le są nie­do­stęp­ne (np. u młod­szych nie­mow­ląt). Jej dzia­ła­nie jest spo­wo­do­wa­ne fer­men­ta­cją w je­li­cie gru­bym, pod­czas któ­rej wy­dzie­la się dwu­tle­nek wę­gla – stąd może po­wo­do­wać wzdę­cia. Do­dat­ko­wo nie na­le­ży jej sto­so­wać u dzie­ci z nie­to­le­ran­cją lak­to­zy i ga­lak­to­zy. Jako leki do­dat­ko­we w le­cze­niu pod­trzy­mu­ją­cym lub leki dru­gie­go rzu­tu moż­na sto­so­wać cie­kłą pa­ra­fi­nę, u dzie­ci star­szych do­ku­zan so­do­wy, bi­sa­ko­dyl lub sen­no­zy­dy. Je­śli pro­blem jest na­si­lo­ny, za­zwy­czaj na­le­ży za­cząć od daw­ki prze­czysz­cza­ją­cej leku – sto­so­wa­nej przez kil­ka dni, aż je­li­to się oczy­ści z za­le­gań. A na­stęp­nie stop­nio­wą ją zmniej­szać aż do naj­mniej­szej sku­tecz­nej. Co jest waż­ne – leki osmo­tycz­nie czyn­ne nie wchła­nia­ją się z prze­wo­du po­kar­mo­we­go, ścią­ga­ją wodę do je­li­ta dzię­ki cze­mu upłyn­nia­ją za­le­ga­ją­ce masy ka­ło­we. Tłu­ma­czy to efekt „bie­gun­ki” obec­ny nie raz w po­cząt­ko­wym okre­sie sto­so­wa­nia. Nie na­le­ży się go bać – jest to efekt po­żą­da­ny. Jak wspo­mnia­łam wy­żej, leki te sto­su­je­my dłu­go. Na­wet je­śli dziec­ko za­cznie wy­próż­niać się nor­mal­nie, za­nim opi­sa­ny pro­ces błęd­ne­go koła się od­wró­ci a bań­ka od­byt­ni­cy po­wró­ci do pier­wot­ne­go kształ­tu musi mi­nąć tro­chę cza­su. Dla­te­go leki od­sta­wia­my cał­ko­wi­cie naj­wcze­śniej po mie­sią­cu od ustą­pie­nia wszyst­kich ob­ja­wów. Nie zdziw­cie się, że w trak­cie le­cze­nia Wasz dok­tor bę­dzie zmie­niał daw­ki le­ków – na­le­ży je do­sto­so­wy­wać do ak­tu­al­ne­go sta­nu wy­próż­nień. W tym celu mo­że­cie zo­stać po­pro­sze­ni o pro­wa­dze­nie tzw. Dzien­nicz­ka wy­próż­nień, w któ­rym na­le­ży dzień po dniu za­pi­sy­wać ile stol­ców od­da­ło dziec­ko, ja­kiej kon­sy­sten­cji (do tego słu­ży spe­cjal­na ska­la – Bri­stol­ska ska­la ufor­mo­wa­nia stol­ca), czy wy­próż­nie­niu to­wa­rzy­szy­ły do­le­gli­wo­ści bó­lo­we oraz ja­kie leki i w ja­kiej daw­ce mia­ło po­da­wa­ne. A co z czop­ka­mi i wlew­ka­mi? No wła­śnie. Cza­sem, je­śli dziec­ko nie od­da­je stol­ca przez dłuż­szy czas, może wy­ma­gać po­mo­cy w wy­próż­nie­niu. Mó­wiąc ob­ra­zo­wo – je­śli na koń­cu je­li­ta mamy taki twar­dy zbi­ty ko­rek, to na­wet po­da­nie le­ków, któ­re od góry za­czną go roz­pusz­czać może nie być wy­star­cza­ją­ce. Za to, zwłasz­cza w przy­pad­ku lak­tu­lo­zy, może spo­wo­do­wać wzdę­cie i ból brzu­cha. Moż­na by to so­bie wy­obra­zić jako za­krę­co­ną bu­tel­kę ga­zo­wa­ne­go na­po­ju – jak moc­no by­śmy nią nie trzę­śli, do­pó­ki nie od­krę­ci­my kor­ka, na­pój nie wy­pły­nie. Wlew­ki do­od­byt­ni­cze – pod po­sta­cią roz­two­ru fos­fo­ra­nów lub NaCl. Bar­dzo sku­tecz­na me­to­da – al­ter­na­ty­wa dla prze­czysz­cza­ją­cej daw­ki ma­kro­go­li. U dzie­ci za­wsze po­win­na być sto­so­wa­na na zle­ce­nie le­ka­rza, któ­ry usta­li ko­niecz­ność jej wy­ko­na­nia, ro­dzaj, oraz ob­ję­ gli­ce­ry­no­we – dzia­ła miej­sco­wo draż­nią­co, po­bu­dza pe­ry­stal­ty­kę i za­pew­nia­ją po­ślizg uła­twia­jąc wy­próż­nie­nie. Moż­na je sto­so­wać do­raź­nie, zwłasz­cza u ma­łych dzie­ci. Nie bez po­wo­du nie wspo­mi­nam o tri­me­bu­ty­nie. Jest to, nie­ste­ty, czę­sto sto­so­wa­ny lek, na któ­re­go sku­tecz­ność nie ma do­wo­dów w pi­śmien­nic­twie. Co wię­cej, w więk­szo­ści kra­jów zo­stał wy­co­fa­ny ze wzglę­du na brak sku­tecz­no­ści za to moż­li­we dzia­ła­nia nie­po­żą­da­ne. Za­par­cie u nie­mow­ląt kar­mio­nych pier­sią A! I jesz­cze jed­na waż­na rzecz – przy­po­mi­nam, że u nie­mow­ląt kar­mio­nych pier­sią rytm wy­próż­nień może być bar­dzo róż­ny – za­rów­no kil­ka­na­ście stol­ców na dobę jak i je­den sto­lec na kil­ka­na­ście dni bę­dzie nor­mą o ile dziec­ko pra­wi­dło­wo przy­bie­ra na ma­sie, pra­wi­dło­wo mo­czy pie­lusz­ki a od­da­wa­niu stol­ca nie to­wa­rzy­szą ból, znacz­ny wy­si­łek ani inne nie­po­ko­ją­ce ob­ja­wy. Mam na­dzie­ję, że tro­chę „od­cza­ro­wa­łam” dla Was pro­blem twar­dej kupy. 🙂

Średni wiek dzieci wynosił około 6 lat. U wszystkich dzieci zdiagnozowano przewlekłe zaparcia (diagnoza – przewlekłe zaparcie funkcjonalne). W pierwszym badaniu, dziewięcioro dzieci otrzymało mleko sojowe zamiast mleka krowiego, a inne kontynuowały spożywanie mleka krowiego. Potem zrobiono przerwę i nie podawano dzieciom żadnego mleka.

Ciężkie, straszne zaparcia to poważny problem dotykający wielu osób. W przypadku uporczywych zaparć warto skonsultować się z lekarzem. Nieleczone mogą prowadzić do poważnych chorób odbytnicy i odbytu. W ostateczności mogą być przyczyną niedrożności jelita) grubego. spis treści 1. Co to są zaparcia? 2. Leczenie ciężkich zaparć 3. Środki przeczyszczające na ciężkie zaparcia 1. Co to są zaparcia? Zaparcia u dorosłych to zaburzenia wypróżniania, polegające na rzadkim oddawaniu stolca (rzadziej niż trzy razy w tygodniu). Wypróżnianiu towarzyszy ból i uczucie niepełnego oczyszczenia. Do zaparć przyczynia się zła perystaltyka jelit, odpowiedzialna za przesuwanie niestrawionych resztek pokarmu w kierunku odbytnicy. Zaparcia tworzą się przez nieprawidłową dietę, stres, niezdrowy tryb życia. Jednak czasami mogą oznaczać poważniejszą chorobę. Jeśli ktoś cierpi na uciążliwe, straszne zaparcia warto umówić się na wizytę. Jeśli lekarz będzie miał wątpliwości może zalecić badanie biochemiczne badanie kału na krew utajoną, endoskopowe, USG czy badanie kontrastowe jelita grubego. Dopiero po dodatkowych badaniach będzie mógł stwierdzić z jakiego rodzaju zaparciem mamy do czynienia. Zobacz film: "Coraz więcej osób boryka się ze wstydliwym problemem. Cierpi na zaparcia. Jak sobie z tym radzić?" 2. Leczenie ciężkich zaparć Poranne regularne wypróżnianie Poranny pośpiech sprawia, że często wstrzymujemy wypróżnianie, a to właśnie wtedy nasz organizm domaga się posiedzenia w toalecie. Warto poświęcić trochę więcej czasu na wsłuchanie się w potrzeby naszego ciała. Jeżeli ten odruch już u nas zanikł, należy wypić rano, na czczo szklankę wody z cytryną i łyżeczką miodu. Pobudzi to do pracy jelito. Właściwa dieta Nieprawidłowa dieta, czyli składająca się z dużej ilości węglowodanów i tłuszczów zwierzęcych, sprzyja zaparciom. Są one ciężkostrawne i długo leżą w żołądku i jelitach. Bardzo ważny jest błonnik, który działa jak szczoteczka dla jelit. „Wymiata” on wszystkie niestrawione resztki pokarmu z organizmu i pobudza przewód pokarmowy do aktywności. Do swojego codziennego jadłospisu warto wprowadzić więcej produktów zawierających błonnik, warzywa, owoce, produkty ze sfermentowanego mleka. Białe pieczywo lepiej zamienić na razowe. Prawidłowy sposób jedzenia Jedzeniem należy się delektować. W pozycji siedzącej, powoli przeżuwać małe kęsy. Pokarm nieprzeżuty jest wolniej i gorzej trawiony. Długo zalega w jelitach i fermentuje, co utrudnia jego transport. Najlepsze jest przyjmowanie pokarmów o stałych porach. Woda Zbyt mała ilość wypitej wody również prowadzi do zaparć. W ciągu dnia organizm potrzebuje około 2-3 litrów wody. Lepiej unikać gazowanych słodkich napojów, gdyż mogą powodować wzdęcia. Najzdrowsza jest niegazowana woda i słaba herbata), która wspomaga trawienie. Aktywność fizyczna Ćwiczenia są swoistym masażem dla jelit, wzmagają ruchy robaczkowe. Nie trzeba uprawiać forsownych ćwiczeń, wystarczy spacer, pływanie, jazda na rowerze czy lekka gimnastyka. 3. Środki przeczyszczające na ciężkie zaparcia Preparaty na zaparcia, w skład których wchodzą włókna roślinne – skutkiem ubocznym tych preparatów jest działanie wiatropędne oraz powodowanie wzdęć. Środki drażniące jelito – działają szybciej, ale ich przedawkowanie może doprowadzić do skutków przeciwnych niż zamierzone, mogą zwiększać skłonność do zaparć. Mogą spowodować uszkodzenie śluzówki jelita grubego. Płynna parafina – ułatwia wypróżnianie, ale zmniejsza wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz leków. Olej rycynowy – podrażnia jelito i powoduje jego przekrwienie. Preparaty zawierające laktulozę – najbezpieczniejszy środek na zaparcia, latuloza to syntetyczny cukier powodujący uwodnienie masy kałowej. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

Jak pomóc dziecku przy zaparciach? Co robić, gdy dziecko nie może zrobić kupki, a długie godziny spędzane na nocniku czy sedesie, nie przynoszą efektów? Nie każdy problem z wypróżnieniem oznacza zaparcie u dziecka. Ale gdy malec nie może załatwić się przez dłuższy czas, warto wiedzieć, skąd biorą się zaparcia i jak sobie z nimi poradzić. Zaparcia u dzieci to problem, którego nie wolno lekceważyć. Obserwuj więc swoje niemowlę i kontroluj, czy nie doskwiera mu zatwardzenie. Prawidłowy stolec małego dziecka ma konsystencję pasty do zębów i powinien być oddawany bez wysiłku. Gdy jednak dziecko wypróżnia się rzadziej niż raz na trzy dni, a jego kupka jest twarda (przez co wypróżnienie wymaga sporego wysiłku i jest bolesne), mamy do czynienia z zaparciem, które inaczej określane jest jako zatwardzenie. Kiedy o nim mówimy i jak sobie z nim radzić? Spis treściJak często dziecko powinno robić kupkę?Po czym poznać zaparcie u dziecka?Przyczyny zaparć u dzieciLeczenie zatwardzenia u dzieckaSposoby na zaparcia u dzieciJak pomóc dziecku zrobić kupkę?Czym grożą zaparcia u dzieci? Zaparcia u niemowląt. Jak je zwalczyć? Jak często dziecko powinno robić kupkę? Liczba wypróżnień u dziecka zależy od jego wieku. Niemowlęta brudzą pieluszkę dość często, bo nawet siedem razy dziennie (jeśli są karmione piersią). Później to się zmienia, bo układ pokarmowy dojrzewa, a ilość posiłków zmniejsza się do trzech głównych i dwóch dodatkowych. Dzieci w wieku 1-4 lat zazwyczaj oddają maksymalnie dwa stolce dziennie. Starszaki mogą wypróżniać się maksymalnie trzy razy dziennie, ale normą jest również jedna kupka na dwa, trzy dni. Po czym poznać zaparcie u dziecka? To, że dziecko ma zaparcie, mama może podejrzewać wówczas, kiedy dziecko rzadko chodzi do toalety „za grubszą potrzebą”. Ale dla lekarza to nie jest jeszcze powód, by postawić diagnozę. Tak zwane kryteria diagnostyczne zaparć różnią się bowiem w zależności od wieku dziecka. I tak, w przypadku dzieci, które nie skończyły jeszcze 4 lat, zaparcie można podejrzewać, jeśli objawy lub dolegliwości utrzymują się przynajmniej miesiąc i mamy do czynienia przynajmniej z dwoma spośród wymienionych poniżej: w ciągu tygodnia dziecko oddaje stolec dwukrotnie bądź rzadziej w ciągu tygodnia dziecku świadomie kontrolującemu wypróżnienia zdarza się przynajmniej jeden epizod nietrzymania kału wypróżnienia są bolesne, a stolce – twarde stolce mają dużą średnicę i mogą zatkać toaletę dochodzi do tzw. retencji kału, czyli odbytnica jest wypełniona zalegającymi masami kałowymi, które wyczuwalne są w trakcie badania brzucha. W przypadku dzieci, które skończyły 4. rok życia o zaparciach można mówić, gdy przynajmniej dwa z tych objawów występują co najmniej raz w tygodniu przez dwa miesiące (albo dłużej). Dodatkowym kryterium jest tu również świadome unikanie defekacji. Czytaj: Zaparcia nawykowe u dzieci: przyczyny, objawy, leczenie Zaparcia u niemowląt. Co robić, gdy dziecko ma zaparcie? Przyczyny zaparć u dzieci Niewielki procent dzieci mających zaparcia cierpi na nie z powodu określonej wady lub choroby. U zdecydowanej większości mają one charakter czynnościowy, to znaczy dochodzi do nich z powodu przejściowych zaburzeń pracy jelita, wywołanych określonymi przyczynami. Wśród przyczyn zaparć najczęstsze to: niewłaściwa dieta dziecka (zbyt mała ilość błonnika i płynów). świadome unikanie wypróżnienia. Dziecko nie chce robić kupki na nocnik albo korzystać z toalety, bo twardy stolec drażni śluzówkę, a wypróżnienie powoduje ból. pośpiech w trakcie korzystania z toalety, a co za tym idzie – niepełne wypróżnianie. Masy stolca, które nie zostały usunięte, zalegają w okrężnicy. zmiana w życiu – rozpoczęcie nauki, podróż, zabieg szpitalny. Wszystko zależy od wieku dziecka – zaparcia u dwulatka może wywołać np. nowa opiekunka, zaparcia u trzylatka – pójście do przedszkola. Zwłaszcza zaparcia w przedszkolu to częsty problem – w porze, kiedy dziecko robi kupkę, jest wśród innych dzieci, i trudno mu znaleźć chwilę, by spokojnie usiąść na sedesie. przyjmowanie niektórych leków (w tym preparatów żelaza, albo zbyt dużych dawek witaminy D3). niektóre choroby, w tym układu mięśniowego i nerwowego, wady i nieprawidłowości w rejonie odbytnicy. Leczenie zatwardzenia u dziecka Drugi etap leczenia to doprowadzenie do stanu, kiedy dziecko będzie codziennie oddawało stolec. W tym celu lekarz przepisuje syrop na zaparcia. Preparaty takie działają na różnych zasadach. Niektóre, tzw. leki osmotycznie czynne, zwiększają wchłanianie wody w jelicie grubym i rozluźniają kupkę, w efekcie czego ma konsystencję pasty do zębów. Inne działają drażniąco na błonę śluzową jelita i zwiększają w nim ilość wody, pobudzając do wypróżnienia. Jeszcze inne (tzw. leki działające poślizgowo) ułatwiają oddanie stolca powlekając go śliską warstwą. Zwykle to lekarz zaleca, jaki to ma być preparat, i w jakiej dawce należy go podawać, by osiągnąć spodziewany efekt. Choć poprawa następuje zwykle dość szybko, pełna kuracja powinna trwać nawet kilka miesięcy (by uniknąć nawrotów, i by malec nie odczuwał bólu przy wypróżnieniu). To ważne zwłaszcza przy nawykowym wstrzymywaniu wypróżnienia, kiedy dziecko świadomie wstrzymywało stolec w obawie przed bólem. Zobacz: Jak zachęcić dziecko do picia wody? Sposoby na zaparcia u dzieci Dziecko z zaparciami powinno dużo pić – najlepsza jest niegazowana woda mineralna. Trzeba również zadbać o to, by codziennie wypił szklankę soku, najlepiej warzywnego i jadł dużo surowych warzyw i owoców (z wyjątkiem bananów, gotowanej marchewki i tartych lub pieczonych jabłek, które działają zapierająco). Przy zaparciach najlepsza jest tzw. dieta bogatoresztkowa, czyli obfitująca w błonnik. Dziecku warto podawać pełnoziarniste makarony, pieczywo, płatki z pełnych ziaren zbóż. Lepiej za to unikać słodyczy, a także białego ryżu i potraw z jasnej mąki: pieczywa, makaronu, naleśników. Czytaj: Jak często niemowlę robi kupkę? Ile razy na dzień noworodek powinien się wypróżniać? Jak pomóc dziecku zrobić kupkę? Dziecko z zaparciami powinien obejrzeć pediatra, który oceni, czy przyczyną zaparć nie są wady lub choroby wymagające specjalistycznego leczenia. Niezależnie od tego dziecku trzeba będzie pomóc usunąć to, co zalega w jelicie. Wypróżnienie można sprowokować mechanicznie. Niegdyś wystarczyło wsunąć do odbytu czopek albo kawałek mydła, co powodowało gwałtowne – i bolesne – wypróżnienie, bo konsystencja stolca się nie zmieniała. Dlatego teraz pediatrzy zalecają wlewki z roztworu soli fizjologicznej lub fosforanów – podany w niej płyn rozmiękcza stolec, co ułatwia wypróżnienie. Czym grożą zaparcia u dzieci? Zatwardzenia nie wolno lekceważyć. W następstwie zalegania mas kałowych w odbytnicy dochodzi do rozciągnięcia jej ścianek i stopniowego zaniku czucia potrzeby wypróżnienia, a także do popuszczania stolca (kiedy na skutek rozluźnienia mięśni jego płynne treści wydostają się na zewnątrz). Stolce oddawane są wówczas nawet w odstępach dwu, trzytygodniowych, a towarzyszy temu silny ból. Mający zaparcia kilkulatek cierpi na przewlekłe bóle i wzdęcia brzucha, ma nudności i wymioty, coraz mniejszy apetyt. Wolniej też rośnie i przybiera na wadze. Rozdęta odbytnica uciska drogi moczowe, na skutek czego zmniejsza się objętość pęcherza moczowego, a więc pojawia się moczenie nocne. Zatwardzenie odbija się też na psychice: dziecko może mieć z tego powodu zaburzenia emocjonalne, z depresją włącznie. Wydłużone odstępy pomiędzy wypróżnieniem mogą też doprowadzić do upośledzenia drożności jelita – wtedy niezbędny jest pobyt w szpitalu i wypłukanie z jelit zalegających w nim mas kałowych. Zobacz: Zaparcia w czasie rozszerzania diety Czy potrafisz rozpoznać, co dolega twojemu dziecku? Pytanie 1 z 10 Twoje dziecko nie chce ssać piersi, zaczyna się ślinić i płacze. Nagle ssie palce i wkłada do buzi wszystko, co wpadnie mu w ręce. Objawy sugerują: infekcję jamy ustnej ząbkowanie przeziębienie

. 791 480 382 447 440 347 155 147

lek na zaparcia u dzieci forum